schoolopleiding bijvoorbeeld is het fantastisch geregeld. Dat is bij Ajax het geval en bij verscheidene andere clubs eveneens. De jeugdspelers worden ook sociaal begeleid. Ze worden opgehaald met de bus, ze worden gebracht. Het is ongelofelijk wat er allemaal gedaan wordt voor ze. Het talent dat nu bij Ajax zit, vind ik verschrikkelijk goed vergeleken met andere clubs. Het nadeel is dat ze zo goed zijn dat ze eigenlijk veel ML te gemakkelijk hun overwinningen pakken en dat zie je terug als ze bij het Nederlands jeugdelftal komen. Dan spelen ze tegen landen als Schotland, Denemarken, België en Israël, en worden ze aan de kant geveegd. En niet alleen op de voetbalkwaliteit, maar eerder op het mentale en op het karakter. Een heleboel jongens bij Ajax, waar het elke week zo gemakkelijk gaat, kennen eigenlijk ook niet het functionele van als ze de bal eens een keer niet hebben. Wat is dan het verdedigen? Wij speelden tegen Israël, nou, dat gaat er hard in. Als we tien keer tegen ze zouden spelen, kunnen onze spelers als landje. Alleen op training kun je dat opvangen. Johan: Daar zul je inderdaad meer naartoe moeten, maar dan krijg je wel het probleem: zijn er ook goede verdedigers bij? Bob: Die heb je niet meer. Danny: Ik ga wel eens naar de Al; jij zegt het zelf al, Johan, nou was het weer 0-7 tegen Groningen, 6-2 tegen Volendam. Dan hóeft die Bobson ook niet terug, want die tegenstanders verspelen de bal zelf wel weer. Johan: Voor hun ontwikkeling vind ik dat jammer, want je ziet dat ze internationaal te kort gaan komen. En bij Ajax kunnen ze dat ook niet zo goed trainen omdat ze niet de vereiste verdedigers hebben om eventueel tegen Schotland of Israël op te stellen. Brutil Hosé, Darl Douglas, Kevin, ze spelen de sterren van de hemel, - hier, in deze competitie, maar op internationaal niveau hebben ze nog weinig laten zien en dan vallen ze ook door de mand. Danny: Maar dat was twintig jaar geleden ook al zo. Jari: Zelfs Finland kan van ze winnen. Johan: Dat was onder 16. op te laden. Misschien trekt iemand zich er wat van aan. Ik vond het een leuke spreuk en je blijft het roepen, want het spreekt aan. (Stilte) Soms... Johan, jij maakt nude top van het Nederlandse jeugdvoetbal mee. Als jij dat nu vergelijkt met het type voetballers uit de tijd datje zelf begon, is er dan een verschil waarneembaar Johan: Er is enorm veel veranderd. Als je alleen al ziet wat er vandaag de dag allemaal voor de jeugd gedaan wordt bij de clubs. Ze hoeven bij wijze van spreken hun schoenen niet eens meer mee te nemen. Alles ligt klaar. In onze tijd nam je je eigen plunje mee, je nam het weer mee naar huis, het werd gewassen en je ging je eigen schoentjes poetsen. Ikzelf heb tot mijn veertiende op de lagere school gezeten, toen ben ervan afgegaan om te gaan werken. Ik wilde iets bereiken in de sport, en je wist dat je daarvoor verschrikkelijk je best moest doen en ook nog een portie geluk moest hebben. Nu ligt die situatie heel anders. Met de misschien de omschakeling maken en acht keer winnen van die gasten, maar voorlopig zie ik hier een groot probleem. Kevin Bobson vind ik een verschrikkelijk goede speler, maar in Assen waar hij met het elftal onder 17 speelde, is hij geen twee keer voorbij zijn directe tegenstander gekomen. Hij wordt aangepakt en dan loopt hij gewoon terug. Dan kom je bij andere facetten. In zijn eigen ploeg bij Ajax is dat helemaal niet nodig. Die zijn zo sterk, dat wordt meteen weer opgevangen. In internationale zin vind ik dat een probleem. Danny: Dat is al jaren zo. Individueel zijn we wel goed, en daarom komen uiteindelijk toch steeds goede spelers door. Wij zijn te klein AIAX MAGAZINE FEBRUARI 1998

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1998 | | pagina 163