schoolopleiding bijvoorbeeld is
het fantastisch geregeld. Dat is bij
Ajax het geval en bij verscheidene
andere clubs eveneens. De
jeugdspelers worden ook sociaal
begeleid. Ze worden opgehaald
met de bus, ze worden gebracht.
Het is ongelofelijk wat er allemaal
gedaan wordt voor ze. Het talent
dat nu bij Ajax zit, vind ik
verschrikkelijk goed vergeleken
met andere clubs. Het nadeel is dat
ze zo goed zijn dat ze eigenlijk veel ML
te gemakkelijk hun overwinningen
pakken en dat zie je terug als ze bij het
Nederlands jeugdelftal komen. Dan spelen
ze tegen landen als Schotland,
Denemarken, België en Israël, en worden
ze aan de kant geveegd. En niet alleen op
de voetbalkwaliteit, maar eerder op het
mentale en op het karakter. Een heleboel
jongens bij Ajax, waar het elke week zo
gemakkelijk gaat, kennen eigenlijk ook niet
het functionele van als ze de bal eens een
keer niet hebben. Wat is dan het
verdedigen? Wij speelden tegen Israël, nou,
dat gaat er hard in. Als we tien keer tegen
ze zouden spelen, kunnen onze spelers
als landje. Alleen op training kun je dat
opvangen.
Johan: Daar zul je inderdaad meer naartoe
moeten, maar dan krijg je wel het
probleem: zijn er ook goede verdedigers
bij?
Bob: Die heb je niet meer.
Danny: Ik ga wel eens naar de Al; jij zegt
het zelf al, Johan, nou was het weer 0-7
tegen Groningen, 6-2 tegen Volendam.
Dan hóeft die Bobson ook niet terug, want
die tegenstanders verspelen de bal zelf wel
weer.
Johan: Voor hun ontwikkeling vind ik dat
jammer, want je ziet dat ze internationaal
te kort gaan komen. En bij Ajax kunnen ze
dat ook niet zo goed trainen omdat ze niet
de vereiste verdedigers hebben om
eventueel tegen Schotland of Israël op te
stellen. Brutil Hosé, Darl Douglas, Kevin,
ze spelen de sterren van de hemel, - hier, in
deze competitie, maar op internationaal
niveau hebben ze nog weinig laten zien en
dan vallen ze ook door de mand.
Danny: Maar dat was twintig jaar geleden
ook al zo.
Jari: Zelfs Finland kan van ze winnen.
Johan: Dat was onder 16.
op te laden. Misschien trekt iemand zich er
wat van aan. Ik vond het een leuke spreuk
en je blijft het roepen, want het spreekt
aan. (Stilte) Soms...
Johan, jij maakt nude top van het
Nederlandse jeugdvoetbal mee. Als jij dat nu
vergelijkt met het type voetballers uit de tijd
datje zelf begon, is er dan een verschil
waarneembaar
Johan: Er is enorm veel veranderd. Als je
alleen al ziet wat er vandaag de dag
allemaal voor de jeugd gedaan wordt bij de
clubs. Ze hoeven bij wijze van spreken hun
schoenen niet eens meer mee te nemen.
Alles ligt klaar. In onze tijd nam je je eigen
plunje mee, je nam het weer mee naar huis,
het werd gewassen en je ging je eigen
schoentjes poetsen. Ikzelf heb tot mijn
veertiende op de lagere school
gezeten, toen ben ervan
afgegaan om te gaan werken. Ik
wilde iets bereiken in de sport,
en je wist dat je daarvoor
verschrikkelijk je best moest
doen en ook nog een portie
geluk moest hebben. Nu ligt die
situatie heel anders. Met de
misschien de omschakeling maken en acht
keer winnen van die gasten, maar
voorlopig zie ik hier een groot probleem.
Kevin Bobson vind ik een verschrikkelijk
goede speler, maar in Assen waar hij met
het elftal onder 17 speelde, is hij geen twee
keer voorbij zijn directe tegenstander
gekomen. Hij wordt aangepakt en dan
loopt hij gewoon terug. Dan kom je bij
andere facetten. In zijn eigen ploeg bij Ajax
is dat helemaal niet nodig. Die zijn zo
sterk, dat wordt meteen weer opgevangen.
In internationale zin vind ik dat een
probleem.
Danny: Dat is al jaren zo. Individueel zijn
we wel goed, en daarom komen
uiteindelijk toch steeds goede spelers door.
Wij zijn te klein
AIAX MAGAZINE FEBRUARI 1998
