Shota Arveladze heeft
het'm weer geflikt.
Zijn (uit)doelpunt
tegen Udinese telde
dubbel.
Jopie en Wimpie. Of van Horst, Barry,
Heinz, Ruud, Johnny, Arie en Gerrie, begin
jaren zeventig dus, in een periode dat de
naam Ajax zich definitief vestigde in
Europa. Ze waren er nu bijna allemaal
weer, op een enkeling na. Vasovic mocht
niet, Neeskens kon niet en Nico Rijnders
overleed helaas op jonge leeftijd. De helden
van weleer kwamen op initiatief van onder
meer Piet Keizer op 11 oktober naar ONA
in Gouda, de voetbalbakermat van Dick
van Dijk, om een benefietwedstrijd te
spelen ter nagedachtenis van hun onlangs
overleden makker en ter financiële
ondersteuning van de nabestaanden. Het
werd een reünie vol nostalgie met spelers
die hier en daar nog wel eens een balletje
trappen maar ook met Piet Keizer, die
nooit meer een bal had aangeraakt maar
toch alle moed bij elkaar had geraapt om
nog heel even met zijn vroegere
ploeggenoten in het veld te staan. Dat de
Dick van Dijk Memorial Cup, waar ieder
jaar om zal worden gestreden, voor de
eerste keer naar Ajax ging (2-1, Gerrie
Mühren en 'gast' Wim Kieft) was niet zo
belangrijk; met de centjes voor de familie
zat het goed, en daar ging het om. Coach
AJAX MAGAZINE JANUARI 1998
Bobby Haarms moest wel heel veel
wisselen om nog enigszins het tempo in de
wedstrijd te houden. Hij had dan ook wat
gastspelers ingehuurd. Natuurlijk hadden
enkelen wat last met de conditie, maar de
techniek en de liefde voor het spel waren
bij de 'oudjes' nog volop aanwezig. 'Een
bewijs van vriendschap' noemde de
weduwe van Dick van Dijk, Wanda, deze
reünie van de Ajax-spelers.
Deze lichting unieke spelers is ook te
bewonderen in het Ajax Museum, dat op
14 oktober officieel werd geopend door
Johan Cruijff. De hele historie van Ajax
valt daar in volle glorie te bewonderen. Het
is allemaal eigenlijk nauwelijks in beeld te
brengen en toch is men er goed in geslaagd
die onvoorstelbaar rijke historie van onze
club voor eeuwig vast te leggen. Wat vooral
opvalt is dat Ajax zo groots en eenvoudig
tegelijk is. 'Er zijn clubs die in een kamertje
een paar bekers neerzetten en hier en daar
aan de muur nog een paar vaantjes
ophangen en dan zeggen dat het een
museum is. Nou, Ajax doet dat natuurlijk
even anders,' zei Michael van Praag in zijn
openingswoord. 'Ajacieden hebben wat,'
schreef Jan Mulder in de Volkskrant. 'In het
Ajax Museum moet je door de monitoren
en vitrines heenkijken naar de ware types
en karakters. Dat is pas genieten.'
'Even' naar Vitesse
Een dag later moest in de Arena de strijd
tegen NAC worden aangebonden. Dit tot
groot plezier van Shota Arveladze die met
veel ongeduld naar deze wedstrijd zal
hebben uitgezien nu het eindelijk eens zou
gaan gebeuren: niet met maar tegen zijn
broer Archil spelen. Helaas werd het geen
wedstrijd om over naar huis te schrijven.
Ajax verprutste veel kansen, Rudy liep een
gebroken neus op en NAC loerde slechts
op een countertje of minimaal een
gelijkspel en was niet van plan echte
aanvalsdrift te tonen. Dat ene winstpuntje
was de Bredanaars niet gegund want vlak
voor tijd scoorde Richard Witschge uit een
voorzet van invaller Martijn Reuser de
winnende treffer (1-0). De aangever
speelde voorlopig zijn laatste wedstrijd
voor Ajax. Hij verruilde het rood en wit
voor het zwart en geel van Vitesse, maar
wel met de bedoeling aan het einde van het
seizoen naar de Arena terug te keren, met
85
