brilletje draag, herkennen sommige mensen me niet eens meer. Dat vind ik helemaal niet erg. Integendeel. Ik volg het voetbal nu vooral via de krant en zie af en toe flitsen op televisie. Vroeger keek ik helemaal niets. De laatste jaren zijn er echter zoveel zenders bijgekomen, dat als je 's nachts of 's ochtends thuis komt, er altijd wel ergens een herhaling te zien is. Ik kan met iedereen meelullen over een wedstrijd, ook al heb ik er maar een flits van gezien. Ik kan niet echt gaan zitten voor een wedstrijd. Ajax kan met 6-0 winnen en dan heb ik misschien geen doelpunt gezien. Ik zap veel. Een echte mening over het huidige Ajax heb ik dan ook niet. Ik vind het in ieder geval mooi dat er veel individualistische acties te zien zijn. Ik was nou niet bepaald een doorsnee persoon in het voetbal, leefde er niet bepaald voor. De top hoefde ik niet per se te bereiken. Dat wil niet zeggen dat ik er met de pet naar heb gegooid, maar alles er voor over had ik niet. Dat geldt ook voor mijn café. Ik werk er hard voor, maar het hoeft niet het best draaiende café van Maastricht te worden. Zo was ik als voetballer ook, begrijp je? Sportief beschouwd had ik natuurlijk nooit zo lang bij MW moeten spelen, maar ik vond het in Maastricht geweldig gezellig. In Amsterdam trouwens ook. De ambiance is voor mij belangrijker dan het geld. Niemand kon me destijds iets vertellen, ik was verschrikkelijk eigenwijs, vervelend en lastig. Als bij wijze van spreken een lucifer in de weg lag was het al ellende. Dat had wel wat minder gekund, zeg ik nu. Zo interesseerde eerlijk gezegd het Nederlands elftal me geen ballen. Ik heb er zes keer voor gespeeld. Ik was bij wijze van spreken allang blij dat ik in 1974 op het nippertje niet mee mocht naar het WK in West- Duitsland.' Proeftraining bij Ajax 'Ik kom uit Chèvremont, een dorpje bij Kerkrade. Op mijn vijftiende, zestiende heb ik al eens een proeftraining bij Ajax gedaan. Ik kon ook naar PSV, naar Roda, ik kon overal naar toe. Mijn pa wilde alles voor me regelen, maar ik, stomme lui, was weer eigenwijs. Ik vond Maastricht wel een leuke stad en wilde dus per se naar MW. Ik heb altijd de filosofie gehad: je hebt je werk en je hebt je leven. En het leven gaat toch voor alles? Voetbal en werk zijn randvoorwaarden. Al verdien je nog zoveel geld, als je je niet lekker in je vel voelt heb AJAX MAGAZINE JANUARI 1998 67

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1998 | | pagina 67