door Raymond Bouwman foto's Tessa Posthuma de Boer
Soms houden vijftigduizend mensen tegelijkertijd de adem in. Dan is Sunday Oliseh aan de bal in
de Arena. Wat volgt is zowel het onmogelijke als het effectieve. Als verdediger lijkt hij een beetje
op Frank de Boer, die ook een haast pathologisch verlangen naar originaliteit bezit. Maar Sunday
Oliseh is niet alleen in zijn bijna onnavolgbare speelstijl een unieke voetballer. Hij is beleefd, leest
Time Magazine en The National Geographic, en is al jaren zijn eigen zaakwaarnemer.
Het dragen van Het
Ajax-shirt beschouw ik
als een eer; een grote eer
Dit is de club die nog
altijd synoniem is met
Johan Cruijff.'
de contractbesprekingen met Ajax werd
Oliseh terzijde gestaan door Maarten de
Vps van Nummer 10. Normaal gesproken
ligt de verhouding omgekeerd; wordt de
^■eler vrij dwingend vertegenwoordigd
Sf||>or een makelaar. Niet bij de Nigeriaanse
verdediger. Hij doet zijn eigen zaken en is
dis zijn eigen zaakwaarnemer. Die
flraakwaarnemer kon zijn protégé
onderbrengen bij verschillende Europese
topclubs. Milan hoorde bij het rijtje serieus
geïnteresseerden. Elders kon hij een
veelvoud verdienen van wat Ajax hem
bood. De zaakwaarnemer Oliseh
adviseerde de speler Oliseh voor de club te
kiezen die het beste bij hem paste. Geen
medelijden met de speler, want het
contract dat uiteindelijk werd
overeengekomen met Arie van Os is
allerminst schamel. Oliseh liet andere
zaken prevaleren. Morten Olsen was een
der argumenten die Oliseh aan kon voeren
om voor Ajax te kiezen. Hij had Olsen als
trainer meegemaakt bij l.FC Köln. De
Deense trainer was - en is nog altijd -
lyrisch over de kwaliteiten van de
Nigeriaanse centrale verdediger. Frank de
Boer speelt weer linksback omdat Olsen
Oliseh liever op 4 laat spelen. De Boer
schikt zich in zijn lot. Ook met hem hoeft
niemand medelijden te hebben, maar het
zegt wel wat dat zo'n grote speler van zijn
favoriete positie wordt verdrongen door
een nieuwkomer.
'Is dat zo, dat Frank het liefste daar speelt?'
vraagt Oliseh. 'Ik weet alleen maar dat er in
mijn contractbesprekingen van uit werd
gegaan dat ik in het centrum zou komen te
spelen. Dat wilde ik ook, want het is een
plek waar ik het beste uit de voeten kan. Ik
weet niet of ik anders ook naar Ajax zou
zijn gekomen. Veel mensen begrepen niet
waarom ik voor Ajax koos, terwijl ik ook
naar Milan had kunnen gaan.
De grootste reden is dat Ajax een
legendarische club is, met veel traditie. Het
dragen van het Ajax-shirt beschouw ik als
een eer; een grote eer. Dit is de club die
nog altijd synoniem is met Johan Cruijff.
Cruijff is een legendarisch goede speler
geweest. Ik speel voor dezelfde club als
waarvoor hij ooit speelde. Alleen al dat
idee maakt me trots. Zelfs in wedstrijden
waarin het niet zo goed gaat, voel ik dat ik
een grote club vertegenwoordig. Ik wist
hoe Ajax speelt. De stijl heeft me
aangetrokken. Je weet ook dat je bij Ajax
A1A)
zeer goede voetballers om je heen hebt.
Daardoor word je als voetballer beter. Ajax
had een moeilijk jaar gehad. Er moest
opnieuw iets worden opgebouwd. Juist dan
is het interessant om naar de club te
komen. Het was een nieuw begin, met veel
nieuwe spelers. En ik verwachtte dat ik
door de mensen in Amsterdam meer zou
worden geaccepteerd dan door die in Italië.
De levensstijl in Nederland heeft me ook
altijd aangesproken. En zeker nu ik een
zoon heb, zijn die dingen belangrijk voor
me. Hij heet Denzei, is elf maanden oud en
voor mij een van de belangrijkste mensen
op de wereld. Nederland is een goed land
om hem op te voeden. Beter dan Duitsland
of Italië. Ik heb voor vijf jaar bij Ajax
getekend. Nederland bevalt me. Ook voor
Denzei was Ajax de juiste keuze.
Mijn doel is niet meer dan mijn eigen
bestaan veilig te stellen en dat van mijn
familie. Als me dat lukt, ben ik tevreden.
Het gaat er niet om dat je alles aflaat
hangen van geld. Je moet je niet afvragen
op welke manier je het meeste kunt
verdienen. Er gaat namelijk een veel
belangrijker vraag aan vooraf: wat maakt
me gelukkig? Als je je daardoor laat leiden,
is het niet moeilijk om de juiste keuze te
maken. Mijn kinderen moeten trots op
hun vader kunnen zijn.
Ik denk dat je je altijd wat opofferingen
moet getroosten. Je moet niet het onderste
uit de kan willen halen. Ik weet dat je
werkgever je waardeert en ook respecteert
als je niet geobsedeerd bent door geld. Ik
zie veel voetballers die dat wel zijn, maar
dat is niet abnormaal. Ook buiten het
voetbal zie je mensen die alleen maar aan
31
