Ajax komt met schrik vrij na duel op badslippers
Ingezonden brief in
HP/De Tijd van
14 november
Balverliefd
Als de sportcolumn van Auke Kok niet over
Dani gaat, dan gaat het wel over Dick van
Dijk of het Ajaxmuseum. De wereld houdt
volgens mij niet op bij Ajax-Udinese, de te
verwaarlozen UEFA Cup-wedstrijd waar
aan Kok zijn column van 7 november wijd
de (terwijl er nota bene tegelijkertijd twee
belangrijke Champions League-wedstrij
den werden gespeeld door Feyenoord en
PSV). En Nederland houdt volgens mij ook
niet op bij de stadsgrenzen van Amster
dam. Of zit Kok soms te azen op een trans
fer naar het Ajax-magazine?
A. Hoogendijk, Amsterdam
Lieve sport
Ajax uit tegen Sparta - zo heb je nog eens iets aan je gymnasium
'Terzijde' in Vrij Nederland van 15 november
en de tobber Is Louis van Gaal, die er in het openbaar maar niet
in wil slagen enig fatsoen aan de dag te leggen. 'Jou zeg ik niets, ga
jij maar terug naar je eigen land,' klonk het na afloop van
Barcelona-Celta de Vigo tegen een Nederlandse verslaggever.
Triest.
Michiel Blijboom e/o Jan Dijkgraaf in Panorama van 19 november
Een probleem van de huidige toenadering tussen de voetbalsport
en de literatuur is dat er niet zo heel veel mensen zijn die in beide
onderwerpen even grondig zijn ingevoerd. Er ligt tussen de beide
sferen een soort niemandsland, waarin allerlei lieden hun kraam
kunnen opzetten. Dit wordt nog het duidelijkst geïllustreerd door
een figuur als Hugo Camps, van wie literair onderlegde mensen
vermoeden dat hij verstand heeft van voetbal, terwijl voetballers
denken dat hij verstand heeft van schrijven.
Niek Miedema in Vrij Nederland van 22 november
En ik vraag me af of de schapen van de Nederlandse sportpers
zullen blijven meedoen aan de samenzwering van stilte die
Kluivert tot nu toe op de troon hield.
Theo van Gogh in Nieuwe Revu van 26 november
Verdomme. De ochtendkranten komen pas rond één uur nadat de
eerste boot is aangekomen. Waarmee de uitspraak van Neerlands
grootste voetbaldenker J. Cruijff (1947-heden) weer eens tot leven
komt. Elk voordeel heeft zijn nadeel. De stilte van terschelling gaat
ten koste van je ochtendblad.
Frits Barend in Nieuwe Revu van 26 november
Piet Keizer deed het ooit zo mooi. Hij stopte met voetballen bij
Ajax en raakte nooit meer een bal aan. Of nooit, laatst moest hij er
plotseling vijf minuten aan geloven bij de benefietwedstrijd voor
jiJQRT NRC HANDELSBLAD I
Door oiuc redacteur Ie geblesseerden «och goed gc\oei over j.üi deze v»e
1 I en ronde verder (ml. De
ondanks nederlaag en relf. Hel probleem is dat een prol- ervoor dat dc thriller
doel- voethaller van de vijftig wed»«i. een hanm end kreeg. De Geon
■»as gisteravond eenon- «tam plek a
r Ajax. dat de
furopees voet-
aaktc om in ie-
NRC Handelsblad van 5 november
streep van Rats in de 53ste minuut), vond
ik heel mooi.
Tijdens Ajax - Feyenoord van zondag 26
oktober keek ik op de perstribune vanaf
grote afstand naar de zware afvaardiging
van De Telegraaf (Henk Evenblij, Edwin
Struis en Jaap de Groot waren aanwezig).
'Hoe zou het met Henk gaan?' vroeg ik me
af. De meeste journalisten hadden wel lol
in de enorme afstraffing van Feyenoord.
Zit ook wat in, Feyenoord bleek alleen
superieur in het onbesuisde gedrag, in het
maaien naar voorbij dartelende
Amsterdamse ledematen. Helaas trof ik
Henk niet in alle drukte na afloop. Ik had
graag een relativerende opmerking van
hem gehoord op mijn vraag 'En Henk, hoe
moet het nu verder?'
In het jaar dat Feyenoord kampioen werd
(1993), was Henk één met de ploeg.
Volgens sterke verhalen die toen de ronde
deden, had hij regelmatig al tijdens de
warming-up vanaf de perstribune contact
met de spelersgroep (Henk regelde het zo
dat een van zijn fotografen op het veld een
zaktelefoon doorgaf aan één van de
spelers). Niemand die dichter bij de
spelersgroep van Feyenoord stond dan
Henk. Na die 4-0 heb ik dan ook op
maandag De Telegraaf gekocht, om alsnog
een antwoord op mijn vraag te kunnen
krijgen. Het was tijd voor een schokeffect,
vond Henk. Hij was duidelijk in paniek en
zag zelfs de naderende bekerwedstrijd
tegen TOP Oss met angst en beven
tegemoet.
Dinsdag wordt Arie Haan ontslagen. Ik
koop woensdag opnieuw De Telegraaf en
lees dat Wim Rijsbergen de opvolger van
Haan wordt. 'Zijn mentaliteit en
persoonlijkheid passen wel bij Feyenoord,
waar nog altijd zijn hart ligt,' schrijft Henk,
die en passant meedeelt dat de officiële
benoeming van Rijsbergen pas over enkele
weken wordt bekendgemaakt.
Inmiddels weten we dat Henk Evenblij niet
tot de Feyenoord-incrowd behoort en dat
Jorien van den Herik het technische beleid
van Feyenoord toch alleen bepaalt. Op de
sportpagina van die woensdag overigens
weer een schitterende kop (naar ik
aanneem van Henk zelf): 'Arievederci'.
Het is natuurlijk een uitgekauwd
onderwerp, de journalist en zijn
onafhankelijke status. Als een journalist
zichzelf en zijn vak serieus neemt (en de
meesten doen dat) zijn goede contacten
essentieel. Daarom ook zijn veel
vakgenoten zo jaloers op journalisten die
bij Johan Cruijff over de vloer mogen
komen. Sommigen keuren dat af, vinden
het niet conform de beroepsethiek.
AJAX MAGAZINE JANUARI 1998
