Humor is een verdediginsmechanisme Als er om je wordt gelachen vinden mensen je aardig podium sta, kijk ik heel anders naar zo'n programma. Ik kijk hoe zo'n show in elkaar zit, hoe hij het doet en hoe ik het gedaan zou hebben.' Voor humor, zegt Maassen hoefje niet bij de gemiddelde voetballer aan te kloppen. 'Oh man, wat zijn ze saai. Zo serieus allemaal, zo verschrikkelijk serieus. Ze hebben weinig spontaans. Komt waarschijnlijk door die mediatrainigen. Dennis Bergkamp: een lieve, aardige jongen, maar zo saai. Onder elkaar is er geloof ik wel sprake van een soort humor. Voetbalhumor. Bij voetbalhumor stel ik me voor dat Ronald de Boer een tampon doortrekt in de wc van de kleedkamer, zonder dat iemand het door heeft. Of dat de linkersok van Edwin van der Sar wordt gestopt in zijn rechterschoen en zijn rechtersok in de linkerschoen. Edwin heeft natuurlijk niets door, terwijl de anderen in hun vuistje lachen. Nou ja, de humor van voetballers was vroeger niet veel beter. De grappen van Wim Suurbier of René van der Gijp waren ook afschuwelijk. Maar ik heb meer met spelers die via de regenpijp uit een hotel ontsnappen dan met brave jongens die met keurig gekamd haar op tijdaan tafel zitten voor het diner. Op het veld zie je dat terug. Goede voetballers genoeg, maar echte persoonlijkheden zijn er bijna niet meer. Krol, Cruijff, Van Hanegem, Gullit, Rijkaard, Van Basten hadden meer in zich dan alleen dat voetballen.' Nu hij het toch over humor heeft, van de humor van Hans Kraay junior wordt Theo Maassen 'een beetje verdrietig'. Of eigenlijk: van mensen die Hans Kraay junior leuk vinden, daar wordt hij verdrietig van. Want dat Hans Kraay junior zo'n zelfingenomen klier is kan Hans Kraay junior uiteindelijk niet helpen. Dat is hij gewoon. Maar laten mensen er dan niet om gaan zitten lachen; hou op zeg. 'Hans Kraay junior... Dat is toch wel de ondergrens... Dan ben je de korsten van de bodem van de pan aan het schrapen. Zo ranzig. Maar ja, voetballers vinden hem leuk.' Humor is een verdediginsmechanisme. Als er om je wordt gelachen, vinden mensen je aardig. Zo creëer je een veilige situatie. Maar ach, er bestaan over mannen en vrouwen veel van die clichés. Vrouwen zouden gevoeliger zijn dan mannen, mannen zijn geiler dan vrouwen. Volgens mij is het precies andersom. Alleen: de gevoeligheid van vrouwen ligt meer aan de oppervlakte, zoals geilheid bij mannen meer aan de oppervlakte ligt. Nou ja, ik zeg maar wat....' De aandacht die de VARA op de tv besteedt aan cabaret heeft bijgedragen aan de opleving van het cabaret, zegt Maassen. Maar er is ook sprake van een talentvolle generatie. Hoe dat komt? Geen idee, zegt Maassen. 'Waarom braken in één seizoen Frank en Ronald de Boer, Bryan Roy en Richard Witschge door? Puur toeval. Ik heb altijd heel erg tegen Freek de jonge opgezien. Toen ik hem zag dacht ik "shit, dat wil ik ook". Tegelijk dacht ik ook dat ik zoiets nooit zou kunnen. Voor veel solocabaretiers is Freek de Jonge een grote bron van inspiratie geweest. Zijn eerste soloshows waren spannend. Nu zoekt hij naar een manier om dezelfde dingen nogmaals te zeggen. Nu ik zelf op het AJAX MAGAZINE JANUARI 1998

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1998 | | pagina 226