iedereen. Ik probeerde er het leukste van te
maken. Probeerde de boel een beetje te
verzieken. Maar wel altijd zo dat ik er niet
werd uitgestuurd. Op de lagere school ben
ik eens psychologische getest. Een van de
uitkomsten was: "Theo weet alles naar het
humoristische te relativeren". Het zat er al
vroeg in.'
Voetballen deed hij tot z'n veertiende. Als
'harde werker' bij VOW, Veghel Oranje
Wit. Met gemak hield en houdt hij een bal
honderd keer hoog op z'n voet, maar
handballen ging hem nu eenmaal beter af.
'Tot mijn 21ste heb ik gehandbald, ja, slik
maar even. Maar ik was echt goed hoor,
linkeropbouwer bij Helios '72, derde
divisie.'
Hoe goed Maassen ook kon handballen,
voetbal was van grotere betekenis. Het
leverde zelfs een substantiële bijdrage aan
scherp. Ik ben geen echte supporter meer.'
Nou ja, als hij echt moet kiezen, dan maar
voor PSV. Vanwege Berry van Aerie. Berry
van Aerle, op wie Theo verliefd werd.
Liefde verdraagt geen ratio, maar sinds
Maassen weet dat Berry van Aerle als
postbode door het leven gaat heeft hij ook
een verklaring voor die liefde. 'Pretentie is
het meest irritante wat er is. Of het nu gaat
om Ajax, muziek of theater, zodra iets of
iemand pretentieus wordt, haak ik af.
Pretentie maakt dingen lelijk; meestal juist
de dingen die eigenlijk erg mooi zijn. Berry
van Aerle is iemand zonder pretentie.
Berry van Aerle maakte deel uit van de
ploeg die in '88 Europees kampioen werd.
Nu is hij postbode. Pijnlijk, zou je denken.
Maar dat vindt Berry niet. Ik kom hem wel
eens tegen. Ik ben ervan overtuigd dat hij
hartstikke gelukkig is. De meeste spelers
lopen rond met vrouwen die eigenlijk veel
te mooi zijn. Berry van Aerle is getrouwd
met een vrouw met wie hij ook was
getrouwd als hij géén voetballer was
geweest. Veel zieliger is iemand als Ruud
Gullit, die nu weer rondloopt met een
meisje van 19 dat hij zwanger heeft
gemaakt terwijl er ook nog twee andere
vrouwen met kinderen van hem
zijn vorming. 'Dankzij voetballen heb ik
vertrouwen in mezelf gehouden. Op de
lagere school haalde ik wel goede cijfers,
maar ik had nogal problemen met mijn
concentratie. Maar als ik één keer Voetbal
International had gelezen, kon ik de gehele
inhoud moeiteloos navertellen. Maar dan
ook echt helemaal. Ik wist de cijfers die de
spelers kregen, ik wist de uitslag van
Servette tegen Young Boys en wist wie de
reservespelers van FC VW waren. Voor
mij was dat het bewijs dat ik niet helemaal
stom was.'
Heel extreem
Toen hij jong was, was iedereen in zijn
omgeving voor PSV. Theo niet. Hij was
voor Ajax. Dwars gedrag dat, zegt hij, te
verklaren is omdat hij werd geboren in
Oegstgeest en daardoor een import-
Brabander is. 'Ik haatte PSV. Heel extreem.
Ik was net zo anti-PSV, als ik vóór Ajax
was. PSV had een goede ploeg, begin jaren
tachtig. Ik werd er gek van, ik kon er niet
tegen. Speelden ze tegen Ajax, dan was
Ajax altijd beter. Maar dan was er weer een
klote-counter van Hallvar Thoresen
waardoor PSV in de 87ste minuut toch
won. Een ramp.'
Maassens liefde voor Ajax leek er een voor
het leven. Maar plotseling liep de relatie
stuk. Niet zijn schuld, maar die van Ajax.
Met een interview in Voetbal International
overspeelde de club zo'n drie jaar geleden
op belachelijke wijze haar kaarten, vindt
Maassen. 'Boven dat verhaal stond zoiets
als "Wij zijn de besten". Verder was het
een pleidooi om "koninklijk" te worden,
zoals Real Madrid. Walgelijk. Als supporter
hoor je bij een club, maar toen ik dat las
dacht ik "bij dat soort mensen wil ik niet
horen". Ajax voetbalde op dat moment
soms fantastisch. Maar voor een supporter
is er altijd meer dan alleen dat goede
voetbal. Wij zijn de besten - wat een
hoogmoed! Als zulke dingen worden
geroepen, wil je ook iemand naar beneden
zien donderen. Hun straf was het klote
seizoen dat ze vorig jaar hadden.'
Maassen kon plotseling niet meer van Ajax
houden, ook al vindt hij dat Ajax nog
steeds het mooiste voetbal speelt en nog
steeds de leukste spelers heeft. Ajax
inruilen voor een ander, PSV bijvoorbeeld,
kan hij ook niet. 'Het ligt niet meer zo
AJAX MAGA7INF I A N II A R I 199»
223
