uiteindelijk altijd
zullen winnen van
een onberispelijke
reputatie. Zo ging
het bij Brondby, zo
ging het bij Köln.
En zo, weet
iedereen, zal het ook
bij Ajax gaan, in het onwaarschijnlijke
geval dat die situatie zich daar voor gaat
doen. Maar vooralsnog kan het niet op.
Het heeft Olsens populariteit niet alleen in
Nederland behoorlijk opgestuwd. Ook in
Denemarken heeft men Olsen herontdekt.
Olsen: 'De meeste wedstrijden van Ajax
komen live op de Deense televisie. Ik heb
van Wil Langenberg van Umbro begrepen
dat het Ajax-tenue het meest verkocht
wordt op dit moment. Vroeger was het de
outfit van Manchester die het populairst
was. Die positie schijnen wij nu te hebben
overgenomen. Het zegt iets over de
belangstelling vanuit Denemarken. Het is
niet aan te slepen. Umbro was vroeger een
kleine firma in mijn land, nu is het een
heel groot bedrijf. Iedereen wil een Ajax-
shirt met Laudrup of Tobiasen erop. Het
komt door de goede wedstrijden die
iedereen daar ook heeft kunnen zien.'
Oordeel
'Ik krijg zelf ook veel aandacht van de
Deense media. Men is bijna uitsluitend
positief. Maar eigenlijk kan niemand iets
over de kwaliteiten van een trainer zeggen,
behalve de spelers die hem meemaken.
Mijn werk speelt zich af op het
trainingsveld of helemaal buiten het
gezichtsveld van de journalisten. Toch
oordelen ze over je. En dat kan dus
eigenlijk alleen maar op basis van de
positie op de ranglijst. Maar ik blijf
volhouden dat je daaraan niet de kwaliteit
van een coach kunt herkennen. We staan
bovenaan en ik ben verantwoordelijk,
maar we doen het gezamenlijk. Ik staar me
niet blind op de ranglijst. Dat heb ik nooit
gedaan en dat zal ik ook nooit doen. Ik
weet net als iedere objectieve toeschouwer
dat we wedstrijden hebben gewonnen waar
we voor hetzelfde geld punten hadden
kunnen laten liggen.
Maar ook in de
mindere periode
heb ik nog steeds
genoten. Ik zat wel
een stuk minder
rustig op de bank.
Aan de andere kant
geniet je van de getoonde mentaliteit. Dat
is toch ook een belangrijk aspect in het
voetbal. Ik geniet daar juist van omdat ik
van mening ben dat ook een ploeg als Ajax
het op karakter moet kunnen redden. Ik
geloof niet in de gedachte dat goede
technische voetballers niet in staat zijn om
er keihard voor te knokken. Dit Ajax heeft
inmiddels meermalen laten zien dat mijn
idee daarover nog niet zo raar is. En als we
die strijdlust erin kunnen houden, hebben
we echt een zeer sterke ploeg. Soms lukt
het je niet om mooi voetbal te laten zien.
Dat is jammer voor het publiek. Maar
hoewel ik van voetbal houd vanwege de
schoonheid van het spel, is het erger om
slecht te spelen en te verliezen dan slecht te
spelen en te winnen. Het Ajax-publiek
heeft over het algemeen weinig boodschap
aan deze logica, maar dat maakt Ajax ook
juist tot zo'n unieke club. Ik kan me
voorstellen dat het publiek tijdens
wedstrijden af en toe het idee heeft dat het
niet goed gaat aflopen. Ik heb zelf geen tijd
voor die angsten. Ik zit daar niet als
toeschouwer. Als trainer moet je behalve
kijken ook ingrijpen. En dus vraag je je af
hoe je het tij kunt keren. Moet er een
andere speler in, moeten we iets omzetten
in de formatie? Die vragen moet ik dan
beantwoorden. Ik heb het juist dan heel erg
druk. Maar de stress is voor mij zeker
voelbaar. Als trainer kun je geen kant op.
Je mag ijsberen in de coachingzone, maar
dan moet je ook weer binnen die lijntjes
blijven. Soms vallen er woorden uit je
mond waarvan je achteraf zegt: waar ben je
nou eigenlijk mee bezig? Tegen de spelers
moet ik dan zeggen: vergeet het maar. En
dan maar hopen dat het bij hen het ene oor
ingaat en het andere uit. Het is de frustratie
van de trainer. Ook al doordat je door de
kakofonie in veel stadions je spelers niet
'Eigenlijk kan niemand
iets over de kwaliteiten
van een trainer zeggen,
behalve de spelers die hem
meemaken'
AJAX MAGAZINE JANUARI 1998
21