28 septbember 1952 was voor Bobby Haarms de dag
van zijn leven. Na een reserve-beurt tegen Racing Club
Haarlem maakte hij zijn debuut in Ajax 1. 'Dat was
tegen Heracles. We wonnen met 1-0. Na de wedstrijd
ging ik gelijk naar huis om te vragen wat mijn ouders
ervan vonden. Mijn moeder lachte naar me, mijn vader
zat nors in zijn stoel. "Je hoeft geen kapsones te
krijgen omdat je nu toevallig één wedstrijdje hebt
gespeeld. Je bent nog lang geen held," zei hij. Mijn
vader was heel erg streng. Maar daar ben ik hem nu
wel dankbaar voor, want als hij me gelijk na de eerste
wedstrijd de hemel in had geprezen, had ik nu
waarschijnlijk niet zo lang bij Ajax gezeten.
Deze elftalfoto is wat later in mijn carrière gemaakt, in
1958. We speelde uit tegen Feyenoord. Het werd in de
Kuip 5-0 voor ons. Ik sta helemaal rechts met mijn
hoofd naar beneden. Ik speelde onder anderen samen
met Ger van Mourik, Piet Ouderland, Wim Anderiesen
en Bennie Muller. De actiefoto is uit 1952, Ajax-DWS.
Wonnen we ook.'
Het was Rinus Michels die er in 1969 voor zorgde
dat Bobby Haarms fulltime in dienst kwam bij
Ajax. Michels besefte dat Ajax met het semi-
professionalisme nooit de wereldtop zou
bereiken. Voor Haarms betekende dat het einde
van zijn 'bijbaantjes'. Want alhoewel het 'echte'
leven zich volgens Haarms al jaren afspeelde op
het voetbalveld moest er toch in de fabriek en op
kantoor gewerkt worden om geld te verdienen.
'Ik was bezeten van voetbal, maar daar kon je niet
van eten. Dus had ik naast het voetbal allerlei
baantjes. Ik kreeg uiteindelijk werk bij een in de
Nes gevestigde handelaar in tabak. En alhoewel
ik absoluut geen verstand van tabak had, heb ik
daar tot 1967 gewerkt. De man met het witte
schortje op de foto ben ik. De foto is gemaakt in
Frankrijk van waaruit we tabak moesten
importeren naar Nederland.'
T,"CS if FRANCE (r t'OUTRE-1
Ontzag en respect als de naam van Rinus Michels valt. 'Hij was mijn
leermeester. Van Michels heb ik de hoge Ajax-normen geleerd: winnen is
normaal, bij een gelijkspel moet er flink gepraat worden, verliezen is een
begrafenis.'
AJAX MAGAZINE JANUARI 1998
