Een doelpunt van
Jasper Ketting bracht
het eerste
zaterdagelftal de
overwinning tegen
Valleivogels.
Foto: Louis van de Vuurst
plaats. Ajax begon met een fantastische
opsteker, want reeds in de eerste minuut
scoorde Marco Bragonje. Met vaak heel
goed spel werd Spakenburg weggespeeld en
binnen vijf minuten hadden er al evenveel
goals gevallen moeten zijn, maar onze
aanvalslinie faalde jammerlijk zodat de
ruststand nog steeds 1-0 was. De tweede
helft gaf een vergelijkbaar beeld. Opnieuw
na een minuut een treffer, ditmaal door
Dennis de Haan en korte tijd later een
derde goal door Robin Pronk. De wedstrijd
leek hiermee gelopen. Maar Maervin
Deekman dacht er anders over en
veroorzaakte een strafschop, wat ook zijn
tweede gele kaart betekende. Met tien man
en een 'pingel' tegen zag het er niet best
uit. Gelukkig werd de strafschop gemist,
maar Ajax was wel de controle over de
wedstrijd kwijt en Spakenburg kwam terug
tot 3-2 en vlak voor tijd rolde de bal
eenzaam in de richting van de lege goal, die
er zeker zou zijn ingegaan als Robin Pronk
niet als een duveltje uit een doosje
tevoorschijn was gekomen om de bal voor
de doellijn weg te halen. De hoofdrolspeler
in dit cruciale moment smaakte het
genoegen om even later aan de andere kant
de bevrijdende 4-2 te scoren.
Voor de wedstrijd tegen SDV Barneveld
reisden we ietwat onrustig af, want deze
tegenstander had ons vorig jaar alle zes
punten afgesnoept. We begonnen dus
voorzichtig, maar voortvarend en dat had
al in de tiende minuut succes. Ron de Vries
loste een schot op doel, dat door de
doelman niet goed verwerkt werd, waarna
Cees Vos er als de - Barneveldse - kippen
bij was om de 0-1 op het scorebord te
zetten. Daarna stak het bekende euvel bij
Ajax de kop weer op: men verzuimde de
kansen te verzilveren. Binnen het kwartier
had de wedstrijd al geheel gespeeld kunnen
zijn. Nu werd het eerst na twintig minuten
0-2, een wereldgoal, opnieuw van Cees
Vos. Toen een rush van Remco Ronday
onreglementair werd gestuit, scoorde
Dennis de Haan vanaf de stip 0-3 en nog
voor de rust voegde Cees Vos er nog een
aan zijn totaal toe (0-4). Na de hervatting
geloofde Ajax het wel en maakte Dennis de
Haan zijn tweede doelpunt, opnieuw uit
een strafschop, waarmee de eindstand op
0-5 gebracht werd. Door dit resultaat werd
Ajax, dat drie weken eerder nog zeven
punten achterstond op DVS '33, alleen
leider.
Tegen de onderste ploeg van de ranglijst,
IJsselmeervogels 2, zou het een week later
een 'makkie' moeten worden, zo was in de
kleedkamer te proeven, maar Ajax bracht
er niet veel van terecht. Na een minuut of
twintig nam Ajax weliswaar de leiding door
een schot van ruim dertig meter van Jeffrey
Boekelaar, maar het bleef modderen. Ook
de tweede helft bracht een stuntelig Ajax
en een tegenstander die uiterst gevaarlijk
bleef. Dat resulteerde dan ook tien
minuten na de rust in de gelijkmaker, 1-1.
Met het inbrengen van een paar wissels
probeerden wij de bakens nog te verzetten,
maar het baatte niet. Sterker, in de laatste
minuut werd het zelfs nog 1-2. In
blessuretijd probeerden wij met de moed
der wanhoop verandering in de stand te
brengen, maar dat zat er niet meer in,
zodat we volkomen verdiend tegen een
nederlaag opliepen.
Dolf van Zoest
Zaterdag 3
Het derde zaterdagelftal gaat langzamer
hand een beetje beter draaien. In de
uitwedstrijd tegen Zuidvogels bleek, dat
Ajax kan knokken voor de punten. Deze
ploeg stond boven ons op de ranglijst,
maar we wisten deze partij uiteindelijk met
1-4 te winnen. Hoewel Kwong Steinraht
voor de hele productiezorgde, is een com
pliment aan de hele groep op zijn plaats.
Op Ookmeer tegen V V werd het een
complete walk-over. Ringo Spaargaren en
Kwong Steinraht (4x), Said Ouaali (2x),
AJAX MAGAZINE JANUARI 1998
