stil en brengt ons inzicht bij. Het maakt deel uit van het leerproces. Want ik kan nog veel beter worden.' Koude douche Onderdeel van het leerproces, wat een lelijk woord toch, is ook de teleurstelling. Na de bijna-invalbeurt tegen Sparta volgde een koude douche. Voor de wedstrijd tegen FC Twente kreeg Raphael Supusepa te horen dat er voor hem geen plaats was op de bank. Hij werd naar de tribune verbannen. 'Je hoort er dan toch niet echt bij. Ik ben blij dat ik een week bij de A-selectie heb gezeten, maar het is naar als je op het laatste moment moet afhaken. Kop op, zei ik tegen mezelf. En blijven presteren. De volgende keer zit je gewoon weer op de bank.' De volgende keer. Natuurlijk probeert hij zo snel mogelijk weer bij de A-selectie te komen. Maar hij is reëel. Iedereen uit het tweede wil naar die A-selectie. Die zit al behoorlijk vol en de doorstroom is afhankelijk van blessures, en vooralsnog tijdelijk. Raphael Supusepa heeft nu een B-contract, zoals de meeste spelers uit het tweede. Hij hoopt op een, langlopend, A-contract. Arno Splinter, Kofi Mensah en Rody Turpijn hebben zo'n contract getekend dat hen nog een tijd aan Ajax bindt. Het is echter - zie Splinter, die onder Van Gaal nog Champions League speelde - geen garantie voor een plaats in het eerste elftal. Raphael Supusepa is dus reëel, maar eronder sluimert grote ambitie. 'Ik heb nu van het eerste geproefd en dat bevalt me eigenlijk wel. Ik ga niet naast mijn schoenen lopen omdat ik met de A-selectie heb meegetraind. Ik moet nu doorpresteren en scherp blijven. Mijn wedstrijden pakken in het tweede en hopen dat, als er blessures zijn, ik weer naar de A-selectie word geroepen. Dus gewoon je hoojfie erbij houden en doen wat je moet doen.' Hij is zeer beslist in wat hij wil. 'Ik wil gewoon slagen als voetballer bij Ajax. Ik hoop dat ze aan het einde van het seizoen naar me toekomen en vragen: "Raphael, wil je je contract verlengen?" Het verdienen van een A-contract, dat is nu het voornaamste. Dat heb ik veel liever dan dat er andere clubs aan de bel gaan hangen.' Seedorf bij Real Madrid speelt, is de familie Supusepa met drie zoons het best vertegenwoordigd bij Ajax. Raphaels broertjes, de dertienjarige Stephane en de achtjarige Christiaan, voetballen ook bij Ajax, respectievelijk in de E2 en de C2. Raphael is een voorbeeld voor zijn broertjes. 'Ik ben een steun voor hen. En ik voel me verantwoordelijk voor ze. Ik zie wat ze fout doen en wijs ze daarop. Als grote broer heb ik een grote invloed op ze. Ik heb ze kunnen voorbereiden op de strakke discipline bij Ajax. Geen sieraden om tijdens het voetballen, geen zaalvoetbal. En goed je best doen op school, anders sta je ernaast of word je geschorst. Gewoon jezelf blijven, heb ik tegen ze gezegd. Dat hebben ze goed opgepikt. Het bevalt ze wel bij Ajax. Ze zijn een trots voor de familie.' Vader en moeder Supusepa zetten zich volledig in voor hun drie zonen. 'Ze zijn mijn belangrijkste steunpilaren. Toen ik naar Ajax ging heeft mijn moeder speciaal daarvoor haar rijbewijs gehaald, omdat niemand bij ons kon autorijden. Daarvoor bracht mijn oom me wel eens weg. Ze bracht me en haalde me ook weer op. Mijn moeder is zeven dagen in de weer voor mijn broertjes. Ze hoopt dat we zullen slagen in het voetbal. Maar daarnaast vindt ze studie ook belangrijk. De achterban is okee.' Steun is belangrijk voor Raphael Supusepa. 'Ik ben een speler die zelfvertrouwen nodig heeft. Dat vertaal ik terug in het veld. Ik ga er lekkerder door spelen, vrijer. Jan Wouters is wat dat betreft een goede trainer. Hij praat veel, zegt dat je goed bezig bent en geeft schouderklopjes. Ik vind dat prettig.' Wouters is echter ook kritisch als dat moet. Supusepa moet gericht gaan koppen en zijn rechterbeen is hard aan het werk om meer te worden dan een lichaamsdeel waar je een schoen aan bevestigt. 'Wouters leert ons speloplossingen. Hij legt dan de training 128 AJAX MAGAZINE JANUARI 1998

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1998 | | pagina 128