stil en brengt ons inzicht bij. Het maakt
deel uit van het leerproces. Want ik kan
nog veel beter worden.'
Koude douche
Onderdeel van het leerproces, wat een
lelijk woord toch, is ook de teleurstelling.
Na de bijna-invalbeurt tegen Sparta volgde
een koude douche. Voor de wedstrijd
tegen FC Twente kreeg Raphael Supusepa
te horen dat er voor hem geen plaats was
op de bank. Hij werd naar de tribune
verbannen. 'Je hoort er dan toch niet echt
bij. Ik ben blij dat ik een week bij de
A-selectie heb gezeten, maar het is naar als
je op het laatste moment moet afhaken.
Kop op, zei ik tegen mezelf. En blijven
presteren. De volgende keer zit je gewoon
weer op de bank.'
De volgende keer. Natuurlijk probeert hij
zo snel mogelijk weer bij de A-selectie te
komen. Maar hij is reëel. Iedereen uit het
tweede wil naar die A-selectie. Die zit al
behoorlijk vol en de doorstroom is
afhankelijk van blessures, en vooralsnog
tijdelijk. Raphael Supusepa heeft nu een
B-contract, zoals de meeste spelers uit het
tweede. Hij hoopt op een, langlopend,
A-contract. Arno Splinter, Kofi Mensah en
Rody Turpijn hebben zo'n contract
getekend dat hen nog een tijd aan Ajax
bindt. Het is echter - zie Splinter, die onder
Van Gaal nog Champions League speelde -
geen garantie voor een plaats in het eerste
elftal.
Raphael Supusepa is dus reëel, maar
eronder sluimert grote ambitie. 'Ik heb nu
van het eerste geproefd en dat bevalt me
eigenlijk wel. Ik ga niet naast mijn
schoenen lopen omdat ik met de A-selectie
heb meegetraind. Ik moet nu
doorpresteren en scherp blijven. Mijn
wedstrijden pakken in het tweede en hopen
dat, als er blessures zijn, ik weer naar de
A-selectie word geroepen. Dus gewoon je
hoojfie erbij houden en doen wat je moet
doen.'
Hij is zeer beslist in wat hij wil. 'Ik wil
gewoon slagen als voetballer bij Ajax. Ik
hoop dat ze aan het einde van het seizoen
naar me toekomen en vragen: "Raphael,
wil je je contract verlengen?" Het
verdienen van een A-contract, dat is nu het
voornaamste. Dat heb ik veel liever dan dat
er andere clubs aan de bel gaan hangen.'
Seedorf bij Real Madrid speelt, is de familie
Supusepa met drie zoons het best
vertegenwoordigd bij Ajax. Raphaels
broertjes, de dertienjarige Stephane en de
achtjarige Christiaan, voetballen ook bij
Ajax, respectievelijk in de E2 en de C2.
Raphael is een voorbeeld voor zijn
broertjes. 'Ik ben een steun voor hen. En ik
voel me verantwoordelijk voor ze. Ik zie
wat ze fout doen en wijs ze daarop. Als
grote broer heb ik een grote invloed op ze.
Ik heb ze kunnen voorbereiden op de
strakke discipline bij Ajax. Geen sieraden
om tijdens het voetballen, geen zaalvoetbal.
En goed je best doen op school, anders sta
je ernaast of word je geschorst. Gewoon
jezelf blijven, heb ik tegen ze gezegd. Dat
hebben ze goed opgepikt. Het bevalt ze wel
bij Ajax. Ze zijn een trots voor de familie.'
Vader en moeder Supusepa zetten zich
volledig in voor hun drie zonen. 'Ze zijn
mijn belangrijkste steunpilaren. Toen ik
naar Ajax ging heeft mijn moeder speciaal
daarvoor haar rijbewijs gehaald, omdat
niemand bij ons kon autorijden. Daarvoor
bracht mijn oom me wel eens weg. Ze
bracht me en haalde me ook weer op. Mijn
moeder is zeven dagen in de weer voor
mijn broertjes. Ze hoopt dat we zullen
slagen in het voetbal. Maar daarnaast vindt
ze studie ook belangrijk. De achterban is
okee.'
Steun is belangrijk voor Raphael Supusepa.
'Ik ben een speler die zelfvertrouwen nodig
heeft. Dat vertaal ik terug in het veld. Ik ga
er lekkerder door spelen, vrijer. Jan
Wouters is wat dat betreft een goede
trainer. Hij praat veel, zegt dat je goed
bezig bent en geeft schouderklopjes. Ik
vind dat prettig.' Wouters is echter ook
kritisch als dat moet. Supusepa moet
gericht gaan koppen en zijn rechterbeen is
hard aan het werk om meer te worden dan
een lichaamsdeel waar je een schoen aan
bevestigt. 'Wouters leert ons
speloplossingen. Hij legt dan de training
128
AJAX MAGAZINE JANUARI 1998