'Dat Glasgow
Rangers Brian
toch niet
wilde laten
gaan, moet
voortkomen
uit een geheel
nieuw
economisch
inzicht; een
strategie die
mijn logica te
boven gaat.'
belang ligt. Ze hebben oogkleppen op. De
creativiteit en fantasie zijn niet zo dik
gezaaid. Ze kunnen wel heel erg hard
werken, misschien juist door die instelling.
In Japan is noeste arbeid de norm. Ook in
het voetbal, merkte ik tot mijn schrik. Om
eerlijk te zijn, ik heb nog nooit zo hard
getraind als in Japan. Ik verwachtte dat het
relaxed zou zijn, maar dat bleek ik toch
behoorlijk verkeerd te hebben ingeschat.
We trainden meer dan in Madrid, in
Barcelona of hier. Iedere dag waren we
twee uur keihard aan het werk. En soms
zelfs twee keer op een dag. 's Avonds wist
ik zelf niet meer dat ik nog leefde. Op zich
is daar niets op tegen, maar dan moet het
voetbal er ook naar zijn. Dat was dus niet
zo. Ze hadden het me ook niet van tevoren
verteld dat er zo hard getraind moest
worden. Ik had het graag iets eerder
geweten.'
Het einde
De periode bij Vissel Kobe was niet voor
niets. Het leverde uiteindelijk het inzicht
op dat het voetballeven niet zo mocht
eindigen. De Japanse versie van versterven
was te pijnlijk. Maar spijt heeft Laudrup
niet van zijn vlucht naar het land van de
rijzende zon.
Laudrup: 'Nee, het was zelfs zo heilzaam
dat ik erachterkwam dat ik toch nog meer
wilde. Want het einde van een carrière is
misschien wel het belangrijkste moment
van die carrière. Tenslotte blijf je de rest
van je leven zitten met het gevoel waarmee
je afscheid nam. Eerlijk gezegd zag ik mijn
afscheid niet in Japan plaatsvinden. Toen
ik erheen ging dacht ik dat het mijn laatste
overstap zou zijn. Maar het idee dat ik in
een Japans stadion zou zwaaien naar een
beleefd publiek, dat mij nog een keer een
applaus zou geven, stemde mij niet
vrolijker. Mijn loopbaan is te mooi om zo
te eindigen. En dus moest ik nog een keer
voor het voetbal kiezen. Dat was het enige.
Er waren verschillende aanbiedingen, maar
ik wist zeker dat er maar een ding
belangrijk zou zijn: hoe voetbalt de club
waar ik voor kies en hoe kan ik buiten het
voetbal leven? Ik kon dus alleen maar naar
Ajax. Nu heb ik heel weloverwogen
gekeken wat ik moest besluiten. Ik wist
waarom ik weg wilde uit Japan, maar ik
wist ook waarom ik naar Ajax wilde. Iedere
wedstrijd en iedere training blijkt de
juistheid van mijn keuze. In Japan trainde
ik hard, hier trainen we goed. Van iedere
training worden we beter. Voor Ajax is in
Nederland de tegenstand nergens zo groot
als op de eigen training. Geen enkele club
heeft zoveel goede voetballers. Dat maakt
het ook leuk om te trainen. Je moet iedere
keer tot het uiterste gaan. Het is grappig
om te merken dat het in een wedstrijd
soms - niet altijd natuurlijk - veel
gemakkelijker gaat dan op de training,
gewoon omdat je directe tegenstander in
de competitie een ander niveau heeft.'
Tot de pull-factoren behoorde ook Morten
Olsen, de Deense Ajax-trainer die eerst
samen met vader Finn Laudrup en later
ook nog met Michael zelf voetbalde. Het
was de bedoeling van Olsen om Michael
met zijn broer Brian te verenigen. Het
vergevorderde plan mislukte op het laatste
moment doordat Glasgow Rangers de
jongste Laudrup tegen de verwachting in
toch nog aan zijn contract hield. Zowel
voor Olsen als voor de oudere broer was
het een forse teleurstelling.
'In Japan
trainde ik
hard, hier
trainen we
goed.'
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1997
