Cruijff. Voor Gerrie Mühren, tussen wiens
voet en de bal onverminderd magnetisme
heerst. Voor de langs de lijn sprintende
Johnny Rep. Voor Heinz Stuy, die de bal
niet laat glippen maar slechts het effect
eruit haalt, en daarvoor zelfs één maal
gestrekt naar de hoek gaat. Voor
Feyenoord-trainer Arie Haan in Ajax-shirt.
Voor Sjaak Swart, die nog 'minstens
honderd wedstrijden per jaar' speelt en
voor Barry Hulshoff, aan wie te zien is dat
hij dat niet meer doet.
Er is applaus voor Horst Blankenburg,
voor Ruud Suurendonk, voor Wim
Suurbier, voor Wim Meutstege, voor Leo
van Veen, voor Wim Kieft, voor de drie
tegenwoordige Ajax-trainers Jan Wouters,
John van 't Schip en Heini Otto, die ook
kwamen opdraven.
En op het eind is er applaus voor Wanda
van Dijk, die er zesentwintig jaar geleden
op het feestelijke diner na de finale met
haar man tussenuit kneep. Dick en Wanda
van Dijk pakten de eerste de beste taxi die
ze tegenkwamen en lieten zich naar het
centrum van Londen brengen. Daar reden
ze anderhalf uur rond, om stilletjes te
genieten van de duizenden supporters die
in hartje Londen aan het feesten waren.
Dick van Dijk is er in zijn eentje tussenuit
geknepen. En nog eenmaal heeft het
publiek mogen genieten, van zijn
ploegmakkers van toen.
32
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1997
