Danny Blind die het ene
seizoen Richard
Witschge in de diepte
erna beslist dat Witschge
het maar
tweede moet proberen:
Laatste luchtw;
zoiets kan eigpnlpufefcerc
op laatst^ylucf
hoofdredacteur die, pak weg zo'n twintig
jaar terug, leiding gaf aan ieder willekeurig
Nederlands dagblad of tijdschrift. De tijd
dat de krant een meneer was. En de
hoofdredacteur een opinion-
leadereen gewichtige heer
met een keurige stropdas,
die met een keurig accent
gewichtige meningen
formuleerde. Van
Nieuwkerk wordt zo
langzaamaan gek van de
opmerkingen die hij
daarover te horen krijgt.
Alsof ze het hem kwalijk
nemen dat hij niet het type
hoofdredacteur is 'die zich
met een dikke sigaar in zijn
werkkamer terugtrekt om
een redactioneel
commentaar te schrijven. Ik
krijg het gevoel dat ik me
moet verontschuldigen dat ik jong ben, op
een fiets rijd en geen stropdas draag. Ik
hoef niet zo nodig de opinion-leader uit te
hangen. Ik voel me goed zoals ik ben. Ik
ben niet hoofdredacteur geworden omdat
ik zelf zo graag wilde, maar omdat een
grote meerderheid van de redactie voor mij
heeft gekozen.'
m S Jf jr jm
aanspeelt en het jaar
HErPARO
Brutaal
Onder het bewind van Van Nieuwkerk zal
moeten blijken of Het Parool bestaansrecht
heeft. De oplage van de voormalige
verzetskrant lag in de jaren zestig op ruim
200.000 exemplaren. In ruim dertig jaar
tijd halveerde de oplage naar circa 95.000
exemplaren. Het jaarlijkse verlies bedraagt
momenteel ongeveer zeven miljoen
gulden. Onder Sytze van der Zee, Van
Nieuwkerks voorganger, kregen de
plannen om Het Parool te redden van de
steeds dreigender ondergang concrete
vorm. Het voorstel van Van der Zee om de
krant als landelijk dagblad op zogenoemd
'halfformaat' (tabloid) te laten verschijnen
werd door de uitgever afgewezen. Omdat
Van der Zee zijn lot aan dat plan had
verbonden, verdween hij een jaar geleden
van het toneel. Als adjunct-hoofdredacteur
had Van Nieuwkerk de afgelopen jaren
uiteraard ook zijn ideeën over de toekomst
van Het Parool gespuid. Voor hem was niet
zozeer het formaat van de krant van
belang, wel de inhoud. Die moest vooral
op Amsterdam zijn gericht, en 'brutaal'
van toon.
En wie A zegt, vindt Van Nieuwkerk, moet
daar B op laten volgen. Toen bleek dat de
redactie het grotendeels met hem eens was,
moest hij zijn plannen ook maar eens
waarmaken. Als hoofdredacteur. Van de
uitgever krijgt hij precies vier jaar de tijd
Het Parool er weer bovenop te helpen.
Dat het tweede katern van de krant
intussen wel op halfformaat verschijnt is
voorlopig bijzaak. Net als de beslissing om
de in de krantenwereld heilige pagina drie
open te stellen voor adverteerders.
Belangrijker is dat Het Parool zich middels
een tweede pagina nog intensiever met
Amsterdam bemoeit en dat de toon
inderdaad 'brutaler' is dankzij nieuw
aangetrokken medewerkers als Freek de
longe, Martin Bril en Jan Lenferink. Toch
blijft de vraag: waar begin je in vredesnaam
aan? Is er nog wel redding mogelijk? Hoe
multicultureler Amsterdam wordt, hoe
minder krantenlezers er zijn; de
concurrentie die kranten moeten leveren
met de tv wordt steeds groter;
adverteerders staan niet in de rij. De
sombere perspectieven zijn Van
Nieuwkerk het afgelopen jaar bij herhaling
ingepeperd. 'Ik had ook kunnen zeggen:
zoek maar een ander. Ik heb die baan niet
moeten nemen. Maar ik vind deze krant de
moeite waard. Ik zie ook goede kansen
voor Het Parool. Ja, waar baseer ik dat
op...? Het is een gevoel; puur optimisme.
Aan de ander kant: ik ben geen dwaas.
Amsterdam heeft 750.000 inwoners; wij
hebben nu dik 90.000 abonnees. Waarom
zouden dat er geen 110.000 of 120.000
kunnen worden? Dat is toch geen
onrealistische gedachte?'
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1997
221
