was het Marcel Witeczek die het Olympisch Stadion en ons tien minuten voor rust met een fraaie gelijkmaker tot zwijgen had gebracht: 1-1, dat ging nog een flinke kluif zijn. 'Niks aan de hand,' had Jenny tussen twee koninginnezoenen in gefluisterd, 'we gaan die partij echt wel winnen, geloof me maar.' 'Maar uit hebben we 0-0 gespeeld, dus Bayern staat nu virtueel in de finale,' had ik 'Ready or not, here comes the drop. You feel lucky when you know where you are.' angstig geantwoord. 'Virtueel, virtueel?' zei ze en ze keek me bestraffend aan, 'je lijkt Jean Nelissen wel. Jalabert rijdt virtueel in de gele trui. Hou toch op man, er moet nog tweehonderd kilometer worden afgelegd over vijf cols van de eerste categorie, Jalabert wordt misschien helemaal stukgereden en komt op z'n tandvlees nog maar net voor de bezemwagen uit over de meet. Heb toch een beetje meer vertrouwen in onze jongens, we hebben toch wel voor hetere vuren gestaan?' Toen Finidi kort daarna 2-1 binnenknalde, na een briljant overstapje van Litmanen, sprak ze triomfantelijk: 'Zie je wel.' En toen Ronald de Boer keeper Scheuer op slag van rust zelfs voor de derde maal passeerde, kende haar zelfverzekerdheid helemaal geen grenzen meer en sprak ze lachend: 'Die zit in de tas. Je hoeft je geen zorgen meer te maken. Volgende maand gaan wij naar Wenen.' 'Okee okee, jij je zin,' gaf ik toe, bevreesd dat de begeerte zou bekoelen, 'maar zullen we nu dan eerst even tot de tweede helft begint virtueel een ongelofelijke ééntwee gaan maken?' Jenny haalde twee verse biertjes uit de koelkast en kuste me teder op m'n neus. 'Je moet het leven positief inzien,' sprak ze bemoederend. 'Stel je nou toch eens voor dat we hier een beetje angstig gaan liggen wezen, omdat we tegen Duitsers spelen die zogenaamd onverslaanbaar zijn. Terwijl we nota bene zelf het beste elftal van de hele wereld hebben. Let maar op, we schoppen er na de rust nog een paar bij. Jari is in topvorm, die maakt straks gewoon 4-1 en dan is het schluss mit allen Lederhosen Uiterlijk gerustgesteld, maar van binnen toch nog een beetje bang, liet ik me terugzakken tussen de zijden lakens en maakte van de kussens een werkbaar stapeltje. Ze dempte het licht, zette het tv- geluid uit en pakte de cd Woodface van Crowded House. Ze sloeg Chocolate cake over en begon met het tweede nummer, It's only naturel. Toen ze zich langzaam naast me had laten zakken en de gebroeders Finn hun gitaren lieten spreken, sloeg ze haar armen om me heen en voelde ik haar lippen tegen m'n oor. Zachtjes zong ze mee. Ice will melt, water will boil. You and I can shake off this mortal coil. It's bigger than us. You don't have to worry about it. Ready or not, here comes the drop. You feel lucky when you know where you are. It's gonna come true. Here in your arms I remember. Inmiddels had Sandor Puhl Ajax en Bayern aan de tweede helft laten beginnen, maar ik had geen oog meer voor het scherm. Niet dat ik vertrouwen had op de goede afloop - Duitsers blijven tenslotte Duitsers, vraag maar aan Johan Cruijff - maar de erotiek AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1997

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 201