Krentenbol en pide Er zijn weinig momenten van twijfel geweest in mijn leven als voetbalsupporter. Ik was voor Nederland. Bij de meeste ontmoetingen tussen het Vaderland (Turkije) en het Moederland (Nederland) sloeg de weegschaal uit in het voordeel van het land waar ik ben geboren; de krentenbol werd verkozen boven de pide, de DAF scheen een betere auto dan de Murat en oranje paste net iets beter bij mijn voorkeur dan rood. Maar op deze zaterdagavond, bij het beklimmen van de trappen van de Amsterdam Arena, slaat de twijfel toe. Nederland kan officieel kwalificatie afdwingen voor het komende WK in Frankrijk. Officieus is kwalificatie al een feit; zelfs verlies tegen de Turken brengt Oranje niet in gevaar. De Belgen dienen in dezelfde poule met een belachelijk aantal doelpunten Wales te verslaan. Ondanks een vage herinnering aan Spanje-Malta (12-1) is dat volgens mij uitgesloten. Ik verwijt mezelf lafheid nu wel te kiezen voor het elftal uit mijn Vaderland, op een moment waar Oranje weinig kan gebeuren. Toch, naarmate de avond en het duel vorderen, maakt twijfel plaats voor overtuiging. Ik ben voor Turkije. Al uren voor de wedstrijd is de omgeving van het stadion rood-gekleurd en scanderen semi- landgenoten vol overtuiging 'Turkye! Turkye!'. Zesduizend man sterk zijn de Turken uit Amsterdam, Nederland, Duitsland en het Vaderland gekomen. De aanmoedigingen komen recht uit het hart en ik merk dat het mij raakt. Een meisje loopt verwachtingsvol mee aan de hand van haar vader, haar gitzwarte ogen vol spanning gericht op de Arena. De kleuren van haar trainingspak, sjaal en pet zijn die van Galatasaray. Het geel-rood van de Turkse kampioenen herken ik van mijn vakantie in Istanbul. De inwoners van de prachtige mierenhoop aan de Bosporus hadden afgelopen zomer straten en stegen overkoepeld met gigantische rood-gele vlaggen, om zo hun nationale kampioen te eren. Hakan Sükür, de Turkse spits, is de held van Galatasaray en hij vecht in dit treffen een ere-strijd uit met Dennis Bergkamp. Wie wordt topscorer in groep 7? Hakan scoorde acht maal, Dennis zeven. De Nederlandse supporters weten blijkbaar uit

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 149