'Ik bepaal niet of ik goed
ben. Dat bepalen anderen
en jij kan alleen maar in
jezelf geloven en ervoor
gaan.'
ik eigenlijk nog niet wat ik in de toekomst
ga doen. Je weet nooit, misschien breek ik
mijn been, kan ik niet meer voetballen. Ik
laat het op me afkomen, zie het van dag tot
dag. Ik geloof wel in mijzelf. Als ik een
meerjarig contract krijg, dan weet ik dat ik
rustig aan kan doen met mijn studie, dan is
er zekerheid. Mijn contract loopt dit jaar
af. Dat betekent dat ik nog niet weet wat ik
ga doen. Ik weet niet of er clubs voor me
komen. Tot dan blijf ik studeren.'
Dus gaat hij tussen de trainingen door naar
school. Zowel Ajax als de Heao werkt mee.
'Het is niet gemakkelijk maar ook niet
moeilijk te combineren. Het hangt van
jezelf af of jij die discipline hebt om beide
te doen. Er zijn mensen die stoppen met
school op hun zeventiende, achttiende en
dan alleen maar voetballen. Havo, Meao, ik
ben altijd bezig geweest naast voetbal. Ik
kan niemand opnoemen in het eerste of in
het tweede die dat nu nog doet. Ik vind het
belangrijk dat men weet dat ik ook studeer.
Ik kijk voorbij het stadion. En tot nog toe
heb ik alles gehaald. Als ik naar mijn
medeleerlingen kijk, zie ik dat sommigen
er niets van bakken. Ik vind het een hele
prestatie van mezelf. Een vijfjarig contract
bij Ajax zou ideaal zijn. Ik ga er wel vanuit,
of beter, ik hoop dat ik een aanbieding van
Ajax krijg. Dan kan ik rustig stage lopen,
mijn scriptie schrijven. Dan heb ik het
diploma op zak en ben ik vrij, verlost.
Klaar met een deel van mijn leven. Al heb
ik nog geen idee wat ik ermee wil. Een
management-functie, iets juridisch. Bij een
advocatenkantoor, notariskantoor, bij
banken. Een functie waarbij je mensen kan
begeleiden, sturen. Ik kan ook naar de
universiteit gaan, maar het liefst blijf ik
voetballen, dat is toch mijn hart.'
Cricket
Jimmy Guy groeide op in Amsterdam
Zuidoost. Hij voetbalde altijd. Van wie hij
het heeft weet hij niet, want hij komt niet
uit een voetbalgezin. Zijn vader speelde
cricket en had het liefst gezien dat Jimmy
zich ook in het wit zou steken. Hij
probeerde het, maar trok na een jaartje de
kleren weer uit. Te saai, vond Jimmy. Hij
stond daar maar in het veld op die bal te
wachten. Zijn ouders vinden het best dat
hij voetbalt. Het is zijn keuze. Voetbal is
niet iets crimineels, vindt Jimmy. 'Je kunt
toch niet zeggen: "Je mag niet voetballen"?
Het is toch iets positiefs?' En voetbal
betekent veel voor hem.
'Elke dag ben ik ermee bezig, ook in mijn
hoofd. Je weet wat je moet doen, wat je
moet verbeteren. Je gaat letten op dingen,
kijkt naar spelers van het eerste. Maar
anders dan vroeger. Je kijkt naar wat zij
precies doen, je wilt daarvan leren. Dat
deed je vroeger niet, toen keek je gewoon
naar voetbal en dat was alles. Als je nu een
passeerbeweging ziet, dan wil je die de
volgende dag meteen ook proberen. Je
voetbalt mee, gaat op andere dingen letten.
Als iemand op tv de bal krijgt zie jij al waar
die heen moet en zeg je dat ook. Je ziet nu
meer, omdat je weet waar je op moet letten
in je eigen spel.'
Jimmy Guy kijkt op zijn horloge. Over een
half uur beginnen de lessen. Hij pakt zijn
jas. Nog een laatste inzicht.
'Vroeger was het achterover leunen en
kijken, en als er gescoord werd opspringen.
Nu zie je het al van tevoren gebeuren. Je
springt al voordat de bal in het doel ligt.
Omdat je het al ziet, want jij had het ook
zo gedaan.'
128
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1997
