4T? hoop. Daar ben ik vast van overtuigd. Vroeger had je ongeschreven regels waar iedereen zich aan hield. In de maatschappij en in het voetbal. Tegenwoordig houdt niet eens iedereen zich meer aan de geschreven regels. Men wil van alles alleen het beste en daarmee is het fatsoen de geschiedenisboeken in verdwenen. Maar het leven is niet in regels te vangen. Daarvoor is het te complex. Als trainer moet je een evenwicht vinden tussen duidelijke regels en vrijheid. In het professionele voetbal, en ook bij Ajax, kun je niet zonder richtlijnen. Op het veld en buiten het veld gelden afspraken. Dat heeft ook te maken met het beoefenen van een teamsport. Zonder het team ben je nergens. Dat moet iedereen beseffen. Het gaat om Ajax, niet om Olsen, niet om welke individuele speler dan ook. Dat besef lijkt bij veel clubs en bij veel spelers steeds meer op de achtergrond te raken, maar ik geloof nog altijd in een kentering. Tegenwoordig is de voetballer een popster. Het gevaar is dat het randgebeuren steeds belangrijker wordt. Een voetballer die daarin niet meegaat, heeft de meeste kans te slagen.' Hoofd en hart 'De competitie is net begonnen. Voor ons is de start goed verlopen. Dat ik dat weet en de mensen bij Ajax is belangrijker dan het gelijk dat we van de media krijgen toebedeeld. In Nederland is er gelukkig ook bij de journalisten een voetbalcultuur. Ze zijn in staat om een goede wedstrijdanalyse te maken. Nederlanders zijn nuchter en kritisch. Het enthousiasme kunnen ze minder gemakkelijk opbrengen. Bij Ajax is het verwachtingspatroon altijd groot. Daar moet het altijd goed en mooi. Ik heb wedstrijden gezien in de voorbereiding waarbij men in andere landen op z'n kop zou staan van extase. Ongelooflijk, zo mooi. Hier zegt men: goed, het was mooi, maar... Zo ben ik zelf ook. Die houding past bij mij. Zo reageer ik ook altijd. Ik relativeer altijd. Je moet kunnen accepteren dat je een goede wedstrijd verliest. In mijn ogen is het onnozel om dan de manier waarop je hebt gespeeld te veroordelen en te vernietigen. Andersom kan je ook slechte wedstrijden winnen. Het is niet minder onnozel om je zelf dan geluk te wensen en de strijdwijze te omarmen als de enige juiste. Met die visie was ik een eenzaam man in de Bundesliga. Daar denkt men er heel anders over. Het was dus een grote fout van mij om in Duitsland te gaan trainen. Ik begon met het idee dat het voetbal voorop stond. Dat was niet slim van me. Ik had bij Köln gespeeld, met creatieve voetballers als Hassler en Littbarski. Ik verwachtte in eenzelfde omgeving te kunnen werken, maar het was anders. Köln is altijd een stad geweest waar kwaliteit belangrijk gevonden werd. Ik kon naar heel veel clubs. Ik heb nee gezegd omdat ik naar Köln wilde. AJAX MAGAZINE OKTOBER 1997 25 'In Duitsland wordt voetbal gelopen; in Nederland wordt voetbal gespeeld; in Zuid- Europa wordt voetbal geleefd.'

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 25