Mijn jaren bij en zijn betoog vervolgens zodanig verknipt terughoort dat de eerste twee facetten (het voetbal van Ajax zelf en het zeer goede en agressieve spel van Volendam) buiten beschouwing worden gelaten en de andere twee (de scheidsrechter en de wind) daardoor des te meer en meer dan bedoeld nadruk krijgen. Het programma Langs de lijn is zo sportief om zijn verontschuldi gingen aan te bieden, en Van Gaal op zijn beurt laat niet na dit in zijn column te vermelden. Zo ging het dus ook nog wel eens een keer tussen de trainer en de pers. Verstandig In september 1995 is het echter weer helemaal mis. Oorzaak is het gedrag van de media naar aanleiding van het door Patrick Kluivert veroorzaakte ongeval met dodelijke afloop op zaterdag 9 september. Van Gaal zelf beperkt zich in zijn eerste column na de tragische gebeurtenis, een week na dato, tot de mededeling dat Patrick Kluivert 'om de bekende reden wegviel' uit de groep die de woensdag ervoor met 1-0 van Real Madrid won en dat Kluivert en Finidi, die diezelfde week 'tot overmaat van ramp geteisterd werd door tragische familie-omstandigheden', zonder veel woorden van iedereen binnen Ajax de steun ondervonden die ze nodig hadden. Het was waarschijnlijk verstandig van Van Gaal om in zijn column niet dieper in te gaan op het gebeurde vanuit het oogpunt van het in bescherming nemen en uit de publiciteit houden van de voetballer. Anderzijds, het was nu eenmaal een schokkende gebeurtenis. Iets meer daarover vanaf het wekelijkse spreekgestoelte had de zaak wellicht geen kwaad gedaan. Nu waren het weer de journalisten. In eerste instantie nog niet eens naar aanleiding van het Kluivert-geval. 'Zodra een mens in Nederland even met zijn hoofd boven het maaiveld uitkomt, is de zeis al geslepen...' verzuchtte Van Gaal op 23 september. Hij herinnert zich nog maar eens dat Ajax ongeslagen landskampioen werd en de meest prestigieuze Europa Cup naar Amsterdam haalde, maar dat deze successen niettemin voor diverse journalisten aanleiding waren om kritiek te uiten. De kritiek bestond uit de vraag, kort na de finale tegen AC Milan gesteld, of Van soms op profiteren van een gevoelige zaak, en is het soms ook. Meestal gaat het echter puur om het geven van informatie, waarbij de keuze welke informatie wel relevant is en welke niet subjectief is. Hier wringt de schoen, wat heel duidelijk blijkt als Van Gaal schrijft dat hij niets tegen de media heeft, 'want ik vind dat zowel werknemers van Ajax als journalisten de voetbalsport zo goed mogelijk moeten verkopen.' Het is niet aannemelijk dat een overgrote meerderheid van de 'heren media' die Van Gaal gedurende zes jaar tegenover zich had de mening deelt dat hun eerste taak het is de voetbalsport zo goed mogelijk te verkopen. Zij moeten informatie vergaren, leeshonger stillen, programma's maken, kranten verkopen, maar niet in de eerste plaats de voetbalsport zo goed mogelijk verkopen. Van Gaal moest dat wel, en heeft dat ook gedaan, maar uit deze misvatting is ten eerste te verklaren dat hij zich daarbij zozeer achtte tegengewerkt door zijn vrienden van de pers, dat hij hen zes jaar lang met grote regelmaat in zijn column terecht heeft willen wijzen, en ten tweede waarom dat tevergeefs is geweest. Gelukkig schreef hij ook nog wel over wat anders. Over arbitrale dwalingen bijvoorbeeld, een ander stokpaardje van de man die in ieder geval de kranten zo goed las als passend is voor een columnist. Louis van Gaal:Mijn jaren bij Ajax'. Uitgeverij BZZTöH, Den Haag, 1997. f25,- Gaal de spelersgroep nog wel zou kunnen motiveren daar hij te maken zou krijgen met jongens van 18 en 19 jaar die alles al hadden bereikt. Hier betoonde Van Gaal zich enigszins van een achterdochtige kant. Een vraag stellen is nog niet hetzelfde als kritiek hebben. Bovendien bleek gaandeweg het seizoen dat de suggestie van een motivatie probleem na de successen niet helemaal uit de lucht gegrepen was. Voorts vroeg de journalist Erik Oudshoorn (NRC Handelsblad) zich af wat Ajax met de miljoenen guldens deed nu zes spelers waren verkocht. Oudshoorn vond het 'onwerkelijk dat Ajax opnieuw vertrouwt op het traditionele beleid - waarmee de club overigens al sinds jaar en dag succesvol is - en spelers als Musampa, Wooter en Reuser een kans biedt. Tot op heden, want we mogen natuurlijk nooit te vroeg juichen, blijkt dat de Ajax-selectie dus toch wel breed genoeg is. De voetbalreus Real Madrid werd verslagen en in de competitie vergaarde Ajax tot op heden vijftien punten uit vijf duels.' Ook hier geldt weer dat het, achteraf, zo'n gekke vraagstelling nog niet was en dat het stellen van de vraag niet gelijk staat aan het hebben van kritiek. Van Gaal beëindigde zijn 'Media en maaivelden'-column met de woorden: 'Maar dan lees ik weer een verhaal in het Algemeen dagblad waarin de journalist Dick van gangelen zegt dat hij Lotiis van gaal niet meer begrijpt. Zou het misschien kunnen zijn dat journalisten de edele voetbalsport niet meer begrijpen...?' Misvatting Een week later (30 september, 'Integriteit is zoek') ging Van Gaal verder over de media, nu in verband met Kluivert. 'De media hebben er een wedloop van gemaakt om de verkeersovertreding van Patrick Kluivert tot in de details te ontleden,' stelde Van Gaal niet ten onrechte en hij vroeg zich af: 'Is het niet gewoon zo dat de media willen profiteren van een dergelijke gevoelige zaak?' Het probleem is, dat de media in de eerste plaats willen informeren. Dat lijkt AJAX MAGAZINE OKTOBER 1997

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 231