Mijn jaren bij
en zijn betoog vervolgens zodanig verknipt
terughoort dat de eerste twee facetten (het
voetbal van Ajax zelf en het zeer goede en
agressieve spel van Volendam) buiten
beschouwing worden gelaten en de andere
twee (de scheidsrechter en de wind)
daardoor des te meer en meer dan bedoeld
nadruk krijgen. Het programma Langs de
lijn is zo sportief om zijn verontschuldi
gingen aan te bieden, en Van Gaal op zijn
beurt laat niet na dit in zijn column te
vermelden. Zo ging het dus ook nog wel
eens een keer tussen de trainer en de pers.
Verstandig
In september 1995 is het echter weer
helemaal mis. Oorzaak is het gedrag van de
media naar aanleiding van het door Patrick
Kluivert veroorzaakte ongeval met
dodelijke afloop op zaterdag 9 september.
Van Gaal zelf beperkt zich in zijn eerste
column na de tragische gebeurtenis, een
week na dato, tot de mededeling dat
Patrick Kluivert 'om de bekende reden
wegviel' uit de groep die de woensdag
ervoor met 1-0 van Real Madrid won en
dat Kluivert en Finidi, die diezelfde week
'tot overmaat van ramp geteisterd werd
door tragische familie-omstandigheden',
zonder veel woorden van iedereen binnen
Ajax de steun ondervonden die ze nodig
hadden. Het was waarschijnlijk verstandig
van Van Gaal om in zijn column niet
dieper in te gaan op het gebeurde vanuit
het oogpunt van het in bescherming
nemen en uit de publiciteit houden van de
voetballer. Anderzijds, het was nu eenmaal
een schokkende gebeurtenis. Iets meer
daarover vanaf het wekelijkse
spreekgestoelte had de zaak wellicht geen
kwaad gedaan.
Nu waren het weer de journalisten. In
eerste instantie nog niet eens naar
aanleiding van het Kluivert-geval. 'Zodra
een mens in Nederland even met zijn
hoofd boven het maaiveld uitkomt, is de
zeis al geslepen...' verzuchtte Van Gaal op
23 september. Hij herinnert zich nog maar
eens dat Ajax ongeslagen landskampioen
werd en de meest prestigieuze Europa Cup
naar Amsterdam haalde, maar dat deze
successen niettemin voor diverse
journalisten aanleiding waren om kritiek te
uiten. De kritiek bestond uit de vraag, kort
na de finale tegen AC Milan gesteld, of Van
soms op profiteren van een gevoelige zaak,
en is het soms ook. Meestal gaat het echter
puur om het geven van informatie, waarbij
de keuze welke informatie wel relevant is
en welke niet subjectief is. Hier wringt de
schoen, wat heel duidelijk blijkt als Van
Gaal schrijft dat hij niets tegen de media
heeft, 'want ik vind dat zowel werknemers
van Ajax als journalisten de voetbalsport
zo goed mogelijk moeten verkopen.' Het is
niet aannemelijk dat een overgrote
meerderheid van de 'heren media' die Van
Gaal gedurende zes jaar tegenover zich had
de mening deelt dat hun eerste taak het is
de voetbalsport zo goed mogelijk te
verkopen. Zij moeten informatie vergaren,
leeshonger stillen, programma's maken,
kranten verkopen, maar niet in de eerste
plaats de voetbalsport zo goed mogelijk
verkopen. Van Gaal moest dat wel, en heeft
dat ook gedaan, maar uit deze misvatting is
ten eerste te verklaren dat hij zich daarbij
zozeer achtte tegengewerkt door zijn
vrienden van de pers, dat hij hen zes jaar
lang met grote regelmaat in zijn column
terecht heeft willen wijzen, en ten tweede
waarom dat tevergeefs is geweest.
Gelukkig schreef hij ook nog wel over wat
anders. Over arbitrale dwalingen
bijvoorbeeld, een ander stokpaardje van de
man die in ieder geval de kranten zo goed
las als passend is voor een columnist.
Louis van Gaal:Mijn jaren bij Ajax'.
Uitgeverij BZZTöH, Den Haag, 1997. f25,-
Gaal de spelersgroep nog wel zou
kunnen motiveren daar hij te
maken zou krijgen met jongens
van 18 en 19 jaar die alles al
hadden bereikt. Hier betoonde
Van Gaal zich enigszins van een
achterdochtige kant. Een vraag
stellen is nog niet hetzelfde als
kritiek hebben. Bovendien bleek
gaandeweg het seizoen dat de
suggestie van een motivatie
probleem na de successen niet
helemaal uit de lucht gegrepen was.
Voorts vroeg de journalist Erik
Oudshoorn (NRC Handelsblad)
zich af wat Ajax met de miljoenen
guldens deed nu zes spelers waren
verkocht. Oudshoorn vond het
'onwerkelijk dat Ajax opnieuw
vertrouwt op het traditionele beleid
- waarmee de club overigens al sinds jaar
en dag succesvol is - en spelers als
Musampa, Wooter en Reuser een kans
biedt. Tot op heden, want we mogen
natuurlijk nooit te vroeg juichen, blijkt dat
de Ajax-selectie dus toch wel breed genoeg
is. De voetbalreus Real Madrid werd
verslagen en in de competitie vergaarde
Ajax tot op heden vijftien punten uit vijf
duels.'
Ook hier geldt weer dat het, achteraf, zo'n
gekke vraagstelling nog niet was en dat het
stellen van de vraag niet gelijk staat aan het
hebben van kritiek.
Van Gaal beëindigde zijn 'Media en
maaivelden'-column met de woorden:
'Maar dan lees ik weer een verhaal in het
Algemeen dagblad waarin de journalist
Dick van gangelen zegt dat hij Lotiis van
gaal niet meer begrijpt. Zou het misschien
kunnen zijn dat journalisten de edele
voetbalsport niet meer begrijpen...?'
Misvatting
Een week later (30 september, 'Integriteit is
zoek') ging Van Gaal verder over de media,
nu in verband met Kluivert. 'De media
hebben er een wedloop van gemaakt om de
verkeersovertreding van Patrick Kluivert
tot in de details te ontleden,' stelde Van
Gaal niet ten onrechte en hij vroeg zich af:
'Is het niet gewoon zo dat de media willen
profiteren van een dergelijke gevoelige
zaak?' Het probleem is, dat de media in de
eerste plaats willen informeren. Dat lijkt
AJAX MAGAZINE OKTOBER 1997
