veel van me. Ik kan het Poolse voetbal toch
ook niet redden?'
Zonde dat ze daar helemaal opnieuw
moeten beginnen: zeven spelers zijn na de
titel vertrokken. Het was een team, we
voelden ons sterk. Coach Eric Gerets was
daarin cruciaal.'
Over Lierse praat hij nog
enige tijd door. Met
warmte. Zijn rol
daarginds is
overgenomen door
een andere Pool,
Thomas Zebel, die
ook via Katowice en
FC Köln in Lier
terechtkwam. 'Ajax
kwam bij
verrassing. Ik ben
er trots op. Als
31-jarige naar
zo'n club
kunnen! Ik had
een clausule in
mijn contract,
anders had ik
veel geld
gekost. Nu heb
ik niets gekost.'
en vroeg zich af: wat moet dit worden? Het
werd een nationale titel met Lierse SK en
een prachtig jaar. 'Ik was er gelukkig.
Alleen omdat het Ajax
was dat kwam, ben
ik er weggegaan. M ja
t
'Neem
jongeren'
Interlands heeft
Rudy - 15 oktober
wordt hij 32 -
nauwelijks gespeeld. Hij
weet niet eens precies
hoeveel. 'Achttien? Het
hadden er veel meer kunnen
zijn. Ik ben natuurlijk vijf
jaar geschorst geweest.
Bovendien zette ik kloep
voorop. Voor de FC moest
ik honderd procent zijn.
Nu het Poolse voetbal ook
nog in 't slop zit, heb ik
besloten dat het voorbij
moet zijn met mijn
interlandcarrière. Neem
jongeren, heb ik ze
gezegd. Ze verwachten te
Iets ouder
'Ik ben nog fit, ik heb veel ervaring, laten
ze er hier hun voordeel mee doen. Ik kan
nog mee. Wedden dat de mensen
nauwelijks zien dat ik iets ouder ben?
Natuurlijk zal het ook voor mij ooit ten
einde lopen. Dan zou ik graag in het
voetbal blijven.' Snel herstelt Andrzej Rudy
zich en zegt wat hij dient te zeggen. 'Het
gaat om het nu, niet om de toekomst die
nog ver weg ligt. Voetbal is alles, dat heeft
voorrang. Niet dat ik thuis naar alle
sportprogramma's kijk. In mijn vrije tijd
ben ik op pad naar Keulen. Daar probeer
ik op een zo goed mogelijke manier zoveel
mogelijk tijd met mijn zoontje en met mijn
vriendin, die dus niet zijn moeder is, door
te brengen. Je hebt gelijk, eenvoudig is die
situatie niet. Maar ik denk veel na over wat
goed is om te doen. Ik probeer mijn zoon
te begrijpen, ik probeer de afstand tot hem
klein te houden. Ik denk veel aan hem.'
Niet in alle opzichten heeft hij heimwee
naar de Duitse Domstad. De pers was daar
nu niet altijd zo wahrheitsgenau. 'Er werd
erg negatief geschreven. Daarmee heb ik
koel leren omgaan. In Duitsland ligt er een
druk op dat voetbal, alsof het 't
belangrijkste ter wereld is. Er werden zaken
door elkaar gehaald: wat onbelangrijk was
werd voor belangrijk gehouden en
andersom. Voetbal blijft een spel, ook al is
het grote business. Man muss er lol mee
haben. Gelukkig loopt hier in Amsterdam
de pers me voorlopig voorbij. Er zijn
zoveel nieuwelingen. Gelukkig ben ik niet
meer afhankelijk van de publiciteit. Zeer
aangenaam.'
Bij Ajax geniet hij van het sprankelende
voetbal dat voor zijn neus op de mat gelegd
wordt. 'Het spel wordt hier als iets
kostelijks voorgeschoteld aan een dankbaar
publiek. Nou ja, bij voorkeur zie ik het niet
vanaf de bank aan. De bank, dat is meer
iets voor de trainer.'
