Patrick Of Patrick Kluivert door bondscoach Guus Hiddink geselecteerd moest worden voor de cruciale WK-kwalificatiewedstrijd tegen België of juist niet, heeft de gemoederen in voetballand lange tijd weer enorm en buiten proporties - zoals we van voetballand gewend zijn - beziggehouden. We moeten tenslotte in de kroeg ergens over kunnen kletsen en in onze kolommen ergens over kunnen schrijven. En het één versterkt het ander, want de stukjesschrijver vangt in de kroeg eens wat op, beschouwt wat hij hoort aan zijn stamtafel als een door eigen research vergaard bewijs van gesundenes Volksentpfinden, gebruikt de borreltafelwijsheden in de vorm van frasen als 'Iedereen is er zo langzamerhand toch wel van overtuigd dat de maat vol is' dankbaar voor zijn stukje, dat vervolgens de volgende dag aan dezelfde stamtafel gelezen en met een 'Zie je wel, het staat in de krant' ontvangen wordt. Zo ontstaan de hetzes. Maar ook: arm voetbalwereldje! Zo zit je nu eenmaal in elkaar. De waarheid is dat er over voetbal wel veel geluld wordt, maar er niet veel zinnigs over te lullen valt. Want de grootste waarheid is nu eenmaal dat de bal rond is, wat het mooiste en meest veelzeggende cliché uit de hele voetbalwereld is. En die telt er nogal wat, van 'Er zijn in voetbal drie mogelijkheden: winnen, verliezen of een gelijkspelletje' (Rinus Michels) tot 'Het enige wat we zeker weten is dat je het met die Russen nooit zeker weet' (Rinus Michels), wat allemaal op hetzelfde neerkomt. Maar nu kwam De Telegraaf met het ethische aspect. Wij boerenlullen van de borreltafel hadden het van geen ander medium verwacht. Wij lullen maar, ongeremd door kennis en gevoed door de behoefte aan gemakkelijke halve waarheden, echter zonder de behoefte van de combinatie van beide ons beroep te maken. Zo niet De Telegraaf, die zo wakker was ons wakker te schudden uit onze roes-dromen aan de borreltafel. 'Stel je voor,' mijmerden wij, 'dat Patje, die in Italië natuurlijk een valse start

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 139