als hogere wiskunde
Interview
etbal
door Armand Schreurs
foto's Louis van de Vuurst
Een thuiswedstrijd van Ajax volgen met Frans Hoek naast je op de perstribune, of
hoe voetbal hogere wiskunde wordt. Hij heeft oog voor detail, het gaat om
meters en bij voorkeur om centimeters bij het positiespel. Het spelletje dat in de
Arena telkens om en nabij de vijftigduizend voetballiefhebbers kan vermaken,
wordt plots voor je open geplooid als een grote puzzel waarvan Frans alle stukjes
kent en waarvan hij weet hoe ze in elkaar moeten passen.
Frans Hoek, de keeperstrainer van Ajax, is
een unicum in zijn vak. Vooral omdat hij
een selfmade man is, die grotendeels uit
eigen inzichten zijn job opbouwde.
Nog voor hij dertig was, moest hij met het
actieve voetbal in de PTT Telecompetitie
stoppen wegens een blessure, maar het
zwarte gat dat elke topsporter vreest,
doemde nooit op. Bij gebrek aan tijd
wellicht, want hij putte meteen kracht uit
zijn onderwijservaring om bij Ajax net dat
vak te komen doceren, waar hij met zoveel
bezieling over praat.
Want het enthousiasme, waarmee hij zijn
werk beoefent, overwint je, beetje bij
beetje. Dit soort mensen hoort thuis in de
top. Louis van Gaal weet dat. Hij neemt
Frans mee naar het buitenland nadat hij
liefst twaalf seizoenen voor Ajax werkte.
Veertig is hij nu, de Zwaagse trainer, die
overal in Europa op zoek kan naar keepers
die met witte kousen willen spelen.
Afgescheurde kniebanden en een
meniscusblessure luidde de diagnose toen
Frans Hoek op zijn achtentwintigste uitviel
tijdens een wedstrijd van Volendam tegen
FC Twente. 'Het was onverantwoord om
mijn carrière verder te zetten, dus stopte ik
er meteen mee', legt hij uit. En van af dat
moment werd hij keeperstrainer, haast van
de ene dag op de andere.
Hoek vroeg zichzelf af wat het woord
keeperstrainer nu eigenlijk betekent. Hoek:
'Het werken met doeltrappen werd in elke
club traditioneel toevertrouwd aan een
assistent, maar een specifieke taak was het
