daarvoor tot alle successen waren
gekomen, was verdwenen. Er ontstonden
wrijvingen. Wat mij wel stoorde was dat er
in de eerste helft van het seizoen
voortdurend over de tweede helft werd
gesproken en in de tweede helft had
iedereen het de hele tijd over het volgende
seizoen. We hadden nog best veel kunnen
winnen. Dat we dat niet hebben gedaan,
komt voor een deel ook doordat we ons
niet voldoende concentreerden op de
dingen die aan de orde waren. Het heeft
geen zin de blik de hele tijd vooruit te
richten. Natuurlijk begreep ik die
verleiding. Het ging niet goed en iedereen
keek uit naar het terugkomen van
belangrijke spelers. Logisch, maar niet
goed. Als je over wedstrijden heen probeert
te kijken, kun je ook niet verwachten dat je
ze wint. Ik heb het wel proberen aan te
geven, maar er waren er te veel die te ver
vooruit keken. Uiteindelijk heb je alleen
jezelf in de hand. Je kunt niet meer doen
dan het aangeven. Vervolgens is het aan
anderen om het aan te nemen. We hadden
moeten voorkomen in plaats van genezen.
Het is niet gebeurd, en daarom hebben we
onder de maat gepresteerd. Hopelijk staat
Ajax er in het komende seizoen vanaf het
begin. Er zal veel moeten worden
opgebouwd, maar ik zie niet in waarom
het niet zou lukken.'
De Japanse geest
Van Gaal nam afscheid. Hij kreeg enorm
veel aandacht. Kluiverts vertrek werd ook
alom betreurd. Bogarde had zich net iets te
impopulair gemaakt voor een afscheid met
veel bombarie. Maar de relatieve stilte rond
de laatste wedstrijd van Scholten in het
Ajax-shirt, was eigenlijk volkomen
ongepast.
Scholten: 'Het afscheid van de supporters
was best mooi. Dat had wel iets van
waardering. En verder hoeft het van mij
ook niet zo. Alle drukte rond het vertrek
van Van Gaal is volkomen terecht. Ik ben
gewoon een speler die kwam en nu weer
weggaat.'
Het klinkt allemaal gemakkelijk, en zonder
gevoel; als een zakelijke aangelegenheid. In
feite is het dat ook, maar het bij Scholten
ver weggestopte emotionele moet toch ook
meespelen.
Scholten: 'Sommige dingen zal ik best gaan
missen. De spanning die hier altijd heerst,
bijvoorbeeld. Er is een bepaalde druk rond
iedere wedstrijd. Helemaal rond Europese
wedstrijden, dan gebeurt er echt wat. Al die
aandacht die dan over Ajax heenspoelt, dat
is heel bijzonder. In Japan zal dat allemaal
anders zijn. Daar worden voetballers ook
vereerd, maar toch anders. Bovendien zijn
het daar vooral de Japanse spelers die op
een voetstuk worden geplaatst. Maar ook
dan gaat het op een andere manier. Dat
heeft met de Japanse cultuur te maken,
met de manier van leven. Japanners lijken
een mentaliteit te hebben waarin
nederigheid de boventoon voert. Eerlijk
gezegd geloof ik niet zo in die
oppervlakkige uitingen. Volgens mij is het
een beleefdheids- of omgangsvorm, meer
dan een weerspiegeling van de Japanse
geest.'
Los van de genetica zou Scholten zo voor
een Japanner kunnen doorgaan. Gevraagd
naar de mensen die hij van Ajax zal gaan
missen, blijft het enige tijd stil.
Scholten: 'Eigenlijk denk ik dat ik niemand
in het bijzonder zal gaan missen. Het is
toch heel beperkt met wie je omgaat. Je
hebt er ook weinig tijd voor. Ik hoop dat ik
in de toekomst bij iedereen net zo naar
binnen kan lopen, als dat andersom het
geval is. Dat is het.'
Zonder claxon of gierende banden reed
Arnold Scholten voor het laatst de fly-over
af. Geruisloos reed hij, voorzichtig sturend.
Ajax zal hem wel gaan missen. Althans,
waarschijnlijk niet, maar zo zou het
moeten zijn.
