ook gedeeltelijk een westerse heeft
geadopteerd.
'Ik krijg nu de mogelijkheid in een ander
land te leven,' zegt Scholten. 'Ik zal kennis
maken met dingen die ik nu totaal niet
ken. Het eten zal ik wel eens proberen,
denk ik, hoewel we waarschijnlijk wel
zullen zoeken naar groenten die op de
Nederlandse lijken. Maar bijvoorbeeld het
boeddhisme intrigeert me. Daarvan wil ik
meer weten. De dagindeling zal voor mij
niet zo heel erg anders zijn. Ik heb van
Peter Bosz begrepen dat het op het
moment heel erg warm is, echt bloedheet,
en dat de ploeg vaak in trainingskamp zit.
Een trainingskamp is een trainingskamp,
dat zal voor mij niet zo revolutionair zijn.
Voor mijn vrouw en kinderen zal er meer
veranderen. Maar we hebben het erover
gehad en iedereen was het eens met de
overstap.'
Hoe leg je het kinderen uit van een half
jaar oud en vijf?
Scholten: 'Die van een half, Bodhi, kan je
nog niets uitleggen, maar die is toch altijd
bij de moeder. Of dat hier is of in Japan,
maakt weinig verschil. Voor de oudste,
Donja, is het een ander verhaal. Die heeft
de leeftijd dat ze naar school begint te
gaan. Je kunt haar toch wel redelijk
uitleggen wat er staat te gebeuren. We zijn
gaan zitten en hebben het haar heel
langzaam verteld. Het beste argument om
te gaan, vond ze Peter Bosz. De kinderen
kennen elkaar. En er is een Disneyland.'
Op het moment van het interview is het
huis in Diemen nog niet verkocht en is er
in Tokio nog geen woning gevonden. De
familie Scholten zal aanvankelijk in een
hotel terechtkomen en daarna hopelijk in
een 'westers appartement' zoals Arnold het
zelf noemt. Japanse huizen schijnen nogal
krap te zijn, waarschijnlijk door de
exorbitante prijzen die gerekend worden
voor woonruimte in en rond Tokio. 'We
willen niet in het centrum wonen,' zegt
Scholten. 'We komen terecht in een
buitenwijk. Het Diemen van Tokio, zeg
maar.' Donja zal waarschijnlijk worden
onderwezen door de juf die ze had op de
school in Diemen. Min of meer per toeval
was het idee ontstaan om mee te gaan. 'Het
leek haar ook wel een leuk avontuur,' zegt
Donja's vader. 'De dichtstbijzijnde
internationale school is anderhalf uur bij
ons vandaan. Dat was dus niet te doen. Dit
lijkt een mooie oplossing.'
Vooruitkijken
Met trots en voldoening kijkt Scholten
terug op zijn loopbaan tot nu toe. 'Het was
heel mooi,' zegt hij. 'Ik vind dat ik toch wel
het een en ander heb bereikt. Ik ben
tevreden. Ajax was een mooi hoofdstuk.
Nu begin ik aan een nieuw. Op zich is het
wel jammer dat het met Ajax niet goed is
gegaan dit seizoen. Het was Ajax-
onwaardig. We hebben het niveau niet
kunnen vasthouden. Toen de prestaties
terugliepen, kwam de kritiek. We hebben
constant kritiek gehad. Ook daardoor zijn
problemen ontstaan. De luwte waarin we