ook gedeeltelijk een westerse heeft geadopteerd. 'Ik krijg nu de mogelijkheid in een ander land te leven,' zegt Scholten. 'Ik zal kennis maken met dingen die ik nu totaal niet ken. Het eten zal ik wel eens proberen, denk ik, hoewel we waarschijnlijk wel zullen zoeken naar groenten die op de Nederlandse lijken. Maar bijvoorbeeld het boeddhisme intrigeert me. Daarvan wil ik meer weten. De dagindeling zal voor mij niet zo heel erg anders zijn. Ik heb van Peter Bosz begrepen dat het op het moment heel erg warm is, echt bloedheet, en dat de ploeg vaak in trainingskamp zit. Een trainingskamp is een trainingskamp, dat zal voor mij niet zo revolutionair zijn. Voor mijn vrouw en kinderen zal er meer veranderen. Maar we hebben het erover gehad en iedereen was het eens met de overstap.' Hoe leg je het kinderen uit van een half jaar oud en vijf? Scholten: 'Die van een half, Bodhi, kan je nog niets uitleggen, maar die is toch altijd bij de moeder. Of dat hier is of in Japan, maakt weinig verschil. Voor de oudste, Donja, is het een ander verhaal. Die heeft de leeftijd dat ze naar school begint te gaan. Je kunt haar toch wel redelijk uitleggen wat er staat te gebeuren. We zijn gaan zitten en hebben het haar heel langzaam verteld. Het beste argument om te gaan, vond ze Peter Bosz. De kinderen kennen elkaar. En er is een Disneyland.' Op het moment van het interview is het huis in Diemen nog niet verkocht en is er in Tokio nog geen woning gevonden. De familie Scholten zal aanvankelijk in een hotel terechtkomen en daarna hopelijk in een 'westers appartement' zoals Arnold het zelf noemt. Japanse huizen schijnen nogal krap te zijn, waarschijnlijk door de exorbitante prijzen die gerekend worden voor woonruimte in en rond Tokio. 'We willen niet in het centrum wonen,' zegt Scholten. 'We komen terecht in een buitenwijk. Het Diemen van Tokio, zeg maar.' Donja zal waarschijnlijk worden onderwezen door de juf die ze had op de school in Diemen. Min of meer per toeval was het idee ontstaan om mee te gaan. 'Het leek haar ook wel een leuk avontuur,' zegt Donja's vader. 'De dichtstbijzijnde internationale school is anderhalf uur bij ons vandaan. Dat was dus niet te doen. Dit lijkt een mooie oplossing.' Vooruitkijken Met trots en voldoening kijkt Scholten terug op zijn loopbaan tot nu toe. 'Het was heel mooi,' zegt hij. 'Ik vind dat ik toch wel het een en ander heb bereikt. Ik ben tevreden. Ajax was een mooi hoofdstuk. Nu begin ik aan een nieuw. Op zich is het wel jammer dat het met Ajax niet goed is gegaan dit seizoen. Het was Ajax- onwaardig. We hebben het niveau niet kunnen vasthouden. Toen de prestaties terugliepen, kwam de kritiek. We hebben constant kritiek gehad. Ook daardoor zijn problemen ontstaan. De luwte waarin we

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 45