Langzamerhand speelde ik niet meer alleen maar sober in mijn taak, maar kon ik ook iets extra's brengen en kwam ik bijvoorbeeld meer in de buurt van het doel. Ik ben tevreden over Ajax. Volgens mij kan Ajax ook tevreden over mij zijn.' Ontwikkelingshulp Ajax slaat een nieuwe weg in en Scholten doet dat ook. Via zijn vriend Peter Bosz kwam het Japanse JEF United, waar Jan Versieyen trainer is, op het idee zich met nog een Nederlander te versterken. Scholten had naar een andere club in Nederland kunnen gaan, maar daar voelde de vierendertigjarige niet veel voor. Hij had ook naar enkele voetbalontwikkelingslanden kunnen gaan, zoals Korea of Saoedi-Arabië, maar daar ging toch veel minder aantrekkingskracht vanuit. Japan geldt ook nog steeds als voetbalontwikkelingsland. Wim Kan zou zeggen: 'Vroeger vroegen de Jappen ons hen te helpen met het ontwikkelen van een spoorwegennet, tegenwoordig worden Nederlanders ingezet om hun te helpen zich het voetbal eigen te maken. Het laatste is een schone taak, en bovendien wordt de arbeid tegenwoordig beter betaald.' Scholten: 'In Nederland heb ik niets nieuws meer te zoeken. Ik heb gekozen voor het avontuur. Maar daarbij wilde ik niet in een land terecht komen waar de algemene levensstandaard laag is, of de cultuur heel ingrijpend anders. In Japan is alles nieuw. Het lijkt me fantastisch om dat mee te maken. Ik weet niet zoveel van Japan, maar ik ga proberen me er wat meer in te verdiepen. Ik zal boeken lezen en dergelijke, als ik er tenminste de tijd voor kan vinden. Want de overgang moest enigszins gehaast worden geregeld. Doordat ik met Ajax mee moest op de trip naar Zuid-Amerika, restte er bijna geen tijd om alles goed voor te bereiden. Mijn huis in Diemen moest worden verkocht, ik moest daar een huis kopen en ik moest ook bekijken of ik een leerkracht mee zou nemen voor mijn kinderen. Het was fijner geweest als ik het allemaal wat rustiger had kunnen doen, maar Ajax wilde per se dat ik meeging. Een normaal afscheid van mijn familie zit er niet in. Dat vind ik wel lastig. Het zijn toch mensen die ik zal gaan missen en die mij waarschijnlijk zullen gaan missen. Dat is toch al moeilijk, maar het is nog moeilijker als je ze voor je vertrek nauwelijks nog kunt spreken. Het zal er wel bij horen. Nu is het zo dat ik vanuit Zuid-Amerika terugkom om de volgende dag al weer naar Tokio te vertrekken. Ideaal is het niet, maar je hebt het niet altijd voor het uitkiezen. In Japan moet ik ook meteen aan het werk. Het eerste half jaar zal zwaar worden, dat realiseer ik me heel goed, maar toch verheug ik me erop.' Voetbalcultuur Scholten was twee maal eerder in Japan. De laatste keer zag hij Tokio, toen hij niet meedeed in de wedstrijd om de

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 41