WÈËMM
Twee jaar geleden keerde Scholten terug bij
de club waar hij het ooit helemaal zou gaan
maken, volgens de kenners. Het kwam er
niet geheel uit. Feyenoord werd zijn tweede
topclub en Scholten ontwikkelde zich van
een voetballer die altijd alles met verfijning
deed tot een speler die ook terug kon
vallen op zijn vechtlust. Menigmaal ging
hij voorop in de strijd. Van Gaal haalde
hem tot veler verbazing terug naar Ajax. In
het gesprek dat de directeur betaald
voetbal met hem had, werd hem te
verstaan gegeven dat hij geen basisplaats
zou krijgen. Hij zou worden ingezet waar
dat nodig was. Scholten ging akkoord en
kwam in dat eerste seizoen tot twintig
wedstrijden. In de Champions-
Leaguefïnale tegen Juventus viel hij in en
benutte hij een van de penalty's. Dit
seizoen kwam hij door alle blessures veel
vaker voor in de opstellingen en bewees hij
zijn kwaliteiten en daarmee het gelijk van
Van Gaal. Van onschatbare waarde, werd
de middenvelder annex verdediger
genoemd. Het vertrek naar Japan kan
echter niets anders betekenen dan dat
Scholten vindt dat hij door het Ajax-
bestuur niet op waarde is geschat. Maar
van rancune geen spoor. In de antwoorden
schijnt slechts heel vaag de wrevel door.
Scholten: 'Toen ik naar Ajax kwam, wist ik
hoe het ervoor stond. Achteraf gezien heb
ik meer gespeeld dan ik toen dacht. Er zijn
ook meer blessures geweest dan wie dan
ook voor mogelijk had gehouden. Ik stond
op het tweede plan, maar gaandeweg
schoof ik steeds meer naar het eerste. In de
periode dat dat nog maar weinig gebeurde,
was het best wel eens moeilijk. Je mist toch
heel veel mooie wedstrijden. Met name bij
Champions-Leaguewedstrijden stond ik te
popelen. Een vol stadion, en als je jezelf
dan in vorm voelt, zit je niet lekker op de
bank. Het probleem was ook dat ik
moeilijk ritme kon opdoen. Ik speelde wel
in het tweede, maar dat is toch anders.
Naarmate ik meer speelde, voelde ik me
groeien. Met name in dit seizoen.
