2J
r
Interview
r avontuur van
j niet-geneti
cne
nn
door Raymond Bouwman
foto's Louis van de Vuurst
Als er bij de Arena een flitsend gekleurde sportbolide aan komt
razen, met piepende banden de bocht om; er een blits geklede
jongen uit springt, met een zonnebril trendy op het haar; er
meisjes voor hem in katzwijm vallen, terwijl hij zich breed
grijnzend en met kwinkslagen strooiend met de pers
onderhoudt; dan weet je: dit is niet Arnold Scholten.
Ondanks zijn ellenlange ervaring kijkt hij
onveranderd met verbaasde ogen de
voetbalwereld in. Het is niet zijn wereld.
Scholten is nooit verworden tot het
stereotype dat zijn vak bevolkt. Een
zonderling is het, die toevallig iets goed
kan wat door anderen het belangrijkste op
aarde gevonden wordt. De gekte heeft hij
zich nooit eigen gemaakt. En daarmee is hij
altijd een voorbeeldige prof gebleven. In
het afgelopen seizoen was hij de beste der
Ajacieden. Volgend seizoen speelt hij voor
JEF United, in Japan.
'Het beviel me bij Ajax heel goed,' zegt
Scholten. 'We woonden hier met plezier en
ik vond het fijn om bij een van de beste
clubs ter wereld te kunnen voetballen. In
principe was ik dus ook graag gebleven.
Het zag er ook niet naar uit dat ik weg zou
gaan. Maar de aanbieding die Ajax mij
deed, was niet helemaal wat ik ervan had
gehoopt. Ik besloot te wachten en om me
heen te gaan kijken. Volgens mij dacht
Ajax dat ik alsnog akkoord zou gaan. Er is
nog een tweede ronde geweest, maar ook
die had beter kunnen verlopen. Of ik
teleurgesteld ben in de houding van Ajax?
We zijn het niet eens geworden.'
