bestrijding van racisme en discriminatie. Er wordt, zegt hij, nog te veel gedacht dat de oplossing ligt in het uitgeven van een krantje of het ophangen van een poster. 'Alles is goedbedoeld natuurlijk, maar ik geloof er niet zo in.' Voor het aarzelende beleid, vindt Wilting, moet iedereen de hand in eigen boezem steken: overheid en politie, zowel als clubs en voetbalbond. 'We moeten voor eens en altijd duidelijk maken dat discriminatie of racisme niet kan. Niet op een voetbalveld, niet in het dagelijkse leven. Stel je eens voor hoe het is dat iemand zich verheven boven jou voelt alleen omdat hij een andere kleur heeft, een man is of toevallig een man is die van vrouwen houdt. Zulke dingen raken je tot het diepste van je ziel.' De eerste stap om het niet bij zalvende woorden alleen te laten werd gezet door een groep wartaal uitslaande Feyenoord- supporters linea recta op de trein terug naar huis te zetten. De volgende stap had afgelopen jaargang moet volgen: het stilleggen van een thuiswedstrijd van Ajax. Omdat de vooraf gewaarschuwde supporters zich stil hielden, bleef dat scenario evenwel ongebruikt. 'De waarschuwing die we voorafhebben gegeven heeft kennelijk geholpen. Maar bij het eerste beledigende spreekkoor hadden we de wedstrijd stilgelegd en het vak leeggehaald. Als dat leidt tot allerlei andere problemen buiten het stadion, is dat jammer. Heel jammer. Maar als je een daad wilt stellen, moet je ook de gevolgen daarvan accepteren.' Verantwoord Voetbal, zegt Wilting, is 'een behoorlijke belasting van het politiewerk'. Toch vindt hij het nog steeds maatschappelijk verantwoord politie in groten getale bij voetbalwedstrijden te laten opdraven. In een democratisch georganiseerde samenleving heeft de politie nu eenmaal bepaalde taken. En dat zoiets een lieve cent kost, dat moet dan maar. De jaarlijkse kosten voor politie-inzet bij voetbal wedstrijden bedragen zo'n vijftien miljoen gulden. Ieder jaar opnieuw stijgt dat

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 191