De prijzen
Foto: Louis van de Vuurst
Foto: Louis van de Vuurst
trainingen waren tot in de kleinste details
voorbereid en de man was scherp, helder
en geestig. Zoals hij een fotograaf vroeg of
hij die ene bal nou echt niet kon
terugschoppen, zoveel gevraagd was dat
toch niet? De fotograaf zei niet gehoord te
hebben dat de trainer hem zulks vroeg.
Dan speet het de trainer. 'Dan moet ik
sorry zeggen.'
Het mooiste moment kwam na een
persconferentie voor de Griekse
verslaggevers in het spelershotel. In
gedachten liep Van Gaal weg. Hij voelde
aan zijn kleding en plotseling was er iets
van paniek. 'Mijn boekje,' riep hij en op
een drafje ging hij het hotel weer in. Even
later keerde hij opgelucht terug, met het
ding in zijn hand. 'Ik schrok me dood.
Daar staan alle wedstrijden in.' De
analyticus was weer compleet. Nimmer
had ik hem zo gezien. Zo in de war, zo in
paniek. Blijkbaar was hij in een soort
trance.
Op drie punten had Van Gaal zijn
voorbereiding gebaseerd. Ten eerste had
hij zijn spelers een video getoond. En wel
van Ajax-Panathinaikos. Hij wilde laten
zien dat zelfs in een slechte wedstrijd er
genoeg kansen werden gecreëerd. Hoe
moest het dan wel niet gaan als het liep?
Hij bouwde zelfvertrouwen op uit het
kijken naar het eigen falen. Ten tweede
wees hij luid op het feit dat Ajax dichtbij
een unieke prestatie stond. En ten derde
kroop hij met verve in de underdog-rol.
Niet alleen om de Grieken druk te geven,
nee, hij wist ook hoe Ajax speelde in het
kolkende Athene tegen AEK, tegen de
heerlijke gekte in Madrid, Triest, de
schandalige hetze in Boedapest. Dan is
Ajax op zijn best.
De wedstrijd was onvergetelijk. De eerste
Ajax-aanval duurde 31 seconden, toen pas
mocht een Griek de bal beroeren: een
ingooi. Er waren nauwelijks twee minuten
gespeeld toen Ronald de Boer een corner
mocht nemen. Sonny Silooy herinnerde
zich de woorden van de trainer. 'Let op, bij
corners staat Panathinaikos met veel
