om de oprechtheid die je uitstraalt, dan om
sympathie. Ik ga keihard op m'n bek als ik
in een café op een vrouw afstap en zeg "hé,
hallo mop, kom je hier vaker?" Iedere
vrouw ziet van ver dat ik niet zo'n
Casanova-type ben.'
Geen subsidie
Vanaf z'n zevende gevoetbald bij
Ministerpark in Naarden. Als 16-jarige in
het eerste, samen met ex-profs als Bobby
Westra en Henny van Nee. Daarna was het
snel gedaan met de topsport. In
Amsterdam speelde Heertje nog even bij de
oudste junioren van AFC, om vervolgens
zijn carrière af te bouwen in een
zaalvoetbalteam met alleen Molukkers en
joden. Toen een aanvraag om de sportieve
integratie tussen Molukkers en joden te
subsidiëren door de gemeente Amsterdam
werd afgewezen, was het tijd om te
stoppen. 'Als we iets meer druk hadden
gezet, hadden we dat geld nog gekregen
ook.'
Met twee afgebroken studies in Israel
achter de rug brak Heertje aan het begin
van de jaren negentig langzaam door als
stand-up comedian. Merkwaardig: eerst in
de Verenigde Staten, later in Groot-
Brittannië, daarna pas in Nederland. Een
gastdocent aan de Academie voor
Kleinkunst had bemiddeld voor een aantal
optredens in Dallas, Houston en Los
Angeles. Toen een videoband daarvan
terechtkwam bij de organisatie van de San
Fransisco Comedy Competition, stond zijn
carrière in de steigers. 'Die lui bleken
jaarlijks zeshonderd aanmeldingen te
krijgen, waarvan ze er uiteindelijk veertig
uitnodigen om te komen optreden. Daar
zat ik bij. Via Amerika ben ik drie jaar
geleden in Engeland terechtgekomen. Ik
was geboekt voor allerlei gerenommeerde
Engelse comedy-clubs. Voor het eerst was
ik doodsbenauwd. Niet vanwege de taal,
m'n Engels is goed genoeg. Maar de
Amerikaanse cultuur is voor een
Nederlander bekender en daardoor beter te
begrijpen dan de Engelse. Achteraf vraag ik
me wel eens af waarom en hoe ik het in
godsnaam heb gedaan. Als iets heel goed
gaat, heeft Freek de Jonge eens gezegd,
weet je eigenlijk niet wat je doet. Ik wist
inderdaad niet wat ik deed; het was een
roes. Vervolgens zat ik opeens ook in de
BBC-serie Have I got News for you? Jezus,
ik zat in een kleedkamer waar foto's van
Joanna Lumley, John Cleese en Rowan
Atkinson aan de muur hangen. Je praat
dan over de top van Engeland, niet over
Ron Brandsteder.'
Slechte cabaretiers
Heertjes Comedytrain-collega's van het
eerste uur hadden zich in Nederland
intussen ontwikkeld tot de 'cabaretiers van
de jaren negentig': Hans Teeuwen, Theo
Maassen, Lenette van Dongen, Thomas
Acda, Dolf Jansen en Hans Sibbel. Allen
maken nog steeds deel uit van 'de club', die
intussen regelmatig wordt aangevuld met
nieuw talent zoals Sanne Wallis de Vries,
Mare Scheepmaker en Rob Jansen. Via
audities wordt gehoopt op een gestage
doorstroom. Comedytrain, zegt Heertje, is
het Ajax van de comedy en het cabaret.
'Probleem is dat veel mensen al snel
denken dat ze grappig zijn. Er zijn er te
veel die werken volgens het Handboek
voor Cabaret. Dat is precies de reden
waarom er zoveel slechte cabaretiers en
stand-up comedians zijn. Ego moet niet de
drijfveer zijn publiek te vermaken. Het gaat
vooral om een oorspronkelijke visie.
Iemand moet een reden hebben om op het
podium te gaan staan. Als je dat ook nog
grappig weet te verwoorden, ben je aardig
op weg. Comedytrain schept de
voorwaarden om stand-up comedy te
bedrijven. Het kan ons niets schelen als er
iemand tussen zit die avond aan avond op
z'n bek gaat. Als we maar het gevoel
hebben dat het tot iets leidt. We geven
elkaar op ons sodemieter. Dat werkt, we
leren van elkaar. Het is in de theaterwereld
geloof ik not done, maar wij zeggen wat we
van elkaar vinden.'
Linda de Mol
Toeval of niet, maar toen de TROS het
format van de satirische quiz Have I got
News for you? voor de Nederlandse tv
aankocht, behoorde Raoul Heertje vanaf
de eerste uitzending tot de vaste
panelleden. Na een redelijk ontvangen
eerste jaargang en een hoogscorende
tweede, begint Dit was het nieuws komend
najaar aan zijn derde seizoen. De inbreng
van Heertje en zanger/acteur/comedian
Thomas Acda is ronduit geestig, de zwakte
van het programma zit in de inbreng van
de wisselende panelgasten. 'In Engeland,
roept iedere Nederlander altijd, zijn zulke
programma's beter. Is ook zo, omdat er
wordt geïnvesteerd. In schrijvers
bijvoorbeeld. In Amerika werken al gauw
tien, vijftien schrijvers aan een comedy
serie, in Engeland zes a zeven. In
Nederland wordt geïnvesteerd in decors,
gezichten en kroketten, nooit in een idee.
Toen we bij de TROS begonnen met Dit
was het nieuws hebben we geëist dat er
gewerkt zou worden met enthousiaste
vaklui en goede tekstschrijvers. De TROS
verdient er een compliment voor dat ze
daarin zijn meegegaan. Het is totaal geen
programma voor de TROS, meer iets voor
de VARA ofzo. De VARA en de VPRO
hebben de naam dat ze zo open staan voor
jong talent. Gelul. Het is toch krankzinnig
dat met zo'n getalenteerde groep mensen
als die van Comedytrain nooit iets is
gedaan. Het leuke is dat Dit was het nieuws
waanzinnig scoort bij het TROS-publiek,
ook al maken we geen TROS-grappigheid
zoals Banana SplitLinda de Mol of
Maarten Wansink.'
AJAX MAGAZINE JUN11997
225
