In memoriam
OPENBAAR VERVOER
Foto: Louis van de Vuurst
Op zaterdag 24 mei
kreeg Louis van Gaal
na de training van de
supporters een
afscheidscadeau. De
informele bijeenkomst
werd in de beste Ajax-
traditie besloten met
een spectaculair
vuurwerk.
zaak alles snel te vergeten.
Misschien dat de volgende tegenstander
van Ajax, FC Twente, onze spelers meer
inspiratie zou geven om althans beter spel
te laten zien. De Tukkers bezetten de derde
plaats en waren reeds verzekerd van
Europees voetbal. Ajax nog niet en kon dat
juist op de avond van 17 mei
bewerkstelligen. Dan moest er wel
gewonnen worden. Het werd in ieder geval
een aardige wedstrijd met een leuk
scoreverloop, zeker voor Ajax, dat met 3-2
de winst en Europees voetbal pakte. Toch
moest eerst Edwin van der Sar even in de
fout gaan om Johnny Bosman z'n ploeg op
voorsprong te laten brengen alvorens Ajax
tot scoren kwam. Uit spelsituaties lukt het
scoren Jari Litmanen nog niet maar de
strafschoppen schiet de Fin er gemakkelijk
in. Het bleef lang 1-1 tot Martijn Reuser
uit een voorzet van invaller Peter Hoekstra
2-1 scoorde en kort daarop Ajax naar 3-1
stifte. Met de goal van FC Twente in de
laatste minuut was de 3-2 eindstand een
feit. Dat leverde opgeluchte gezichten op
en dat is toch ook wel weer leuk. We gaan
weer Europa in!
Op 19 mei jongstleden, tweede pinksterdag, bereikte ons het afschuwelijke bericht dat Nico Gianotten, 55 jaar jong, was overleden.
Ongeloof, onmacht en gevoelens van onrechtvaardigheid maakten zich van ons meester. Hoe kon dat nou? Nog geen week geleden
zat hij met z'n clubvrienden gezellig aan de boorden van de Amstel van zijn geliefde stad Amsterdam te eten en nu was alles voorbij.
Nico weg, het is niet voor te stellen. Wat is een ledenraad zonder Nico? Wat is een tribune zonder Nico, die zich zelden onbetuigd
liet wanneer het een keer op het veld niet liep zoals het Ajax betaamt. De omgeving heerlijk mee latende genieten van z'n onvrede
over het spel, de slecht genomen corners en de scheidsrechter. Kritisch, soms fel, soms berustend, dat was hij. Hij leefde mee met
alles. Tot en met de netten in het doel. Die moesten ook anders. Niet dat de bal onmiddellijk uit het doel stuiterde bij een doelpunt,
nee, dat net moest slap in het doel hangen. Dat de bal daar lekker in bleef hangen. Rustig werd hij meestal weer als de boterbabbelaar
te voorschijn kwam. Ik zal dat nooit vergeten!
Lid van de club vanaf september 1976 werd hij in 1980 als opvolger van Emile Cats gekozen in de ledenraad, waar hij tot aan zijn
dood verbleef en streng toezicht hield op de naleving van de regels binnen de vereniging aan de hand van het huishoudelijk
reglement. Veel inbreng had hij ook bij de vorming van het huidige bestuur. Als woordvoerder van de ledenraad was hij het
aanspreekpunt voor bestuur en anderen in de club.
Nico was er altijd. Bij wedstrijden, op vergaderingen en sinds kort ook bij jeugdwedstrijden en het zaterdagvoetbal op de Toekomst.
Het viel hem moeilijk, maar hij had er langzamerhand in berust dat Ajax, zijn club met dat prachtige rood-wit, na al die successen
een pas op de plaats moest maken, maar gedreven keek hij al weer uit naar nieuwe successen, want die moesten er komen.
Helaas, hij zal het niet meer mogen meemaken. We zullen verder moeten zonder Nico Gianotten, een begrip in de vereniging, een
heerlijk en oprecht mens, een echte Ajacied: kritisch, nooit echt tevreden, maar altijd positief.
Sharron, Frans en verdere familie, heel veel sterkte... en weet, eens een Ajacied, altijd een Ajacied, tot in de eeuwigheid.
Nico, we zullen je vreselijk missen en nooit vergeten.
Rust zacht.
Tijn Middendorp
18
AJAX MAGAZINE JUNI 1997
