Foto: Louis van de Vuurst Chelsea - Middlesbrough was de 116de FA- Cupfinal uit de historie. Het is het oudste aller voetbaltoernooien en misschien mede daarom een van de meest populaire. De eerste finale in 1872 ging tussen Bolton Wanderers en Royal Engineers (1-0). Tot 1923 waren er voornamelijk drie plaatsen waar de finale werd gespeeld: op het cricketveld van Kennington Oval, in Crystal Palace en Stamford Bridge, de thuishaven van Chelsea. Begin jaren twintig kwam de Engelse regering de tobbende voetbalbond te hulp, die zich het hoofd brak over een plek waar méér toeschouwers de Cupfinal konden bijwonen. Bovendien wilde de voetbalbond een neutraal stadion voor de finale. De Engelse regering was van plan in 1924 de British Empire Exhibition te houden, waar onder meer schatten, industriële activiteiten en vriendschapsbanden met andere landen werden getoond. Een nieuw te bouwen Empire Stadium zou het centrum van die gigantische tentoonstelling worden. Na de tentoonstelling zou het stadion verkocht worden aan particulieren en tot op de dag van vandaag is Wembley in handen van een privé-onderneming (Wembley Stadium PLC). Een jaar voor de British Empire Exhibition werd het Empire Stadium reeds geopend, zodat de FA- Cupfinal er gespeeld kon worden. De wedstrijd tussen Bolton Wanderers en West Ham United zou meteen een van de meest spraakmakende uit de historie worden. Hoeveel mensen de Cupfinal wilden bijwonen was de organisatie vooraf niet duidelijk, zodat bij een deugdelijke voorverkoop niet werd stilgestaan. Billy De belangstelling overtrof op 28 april 1923 alle verwachtingen. Rond één uur 's middags waren officieel 126.047 mensen de poorten van het Empire Stadium gepasseerd. Drie kwartier later werden de poorten gesloten. Op dat moment waren tienduizenden fans nog op weg naar het stadion. De menigte, naar verluidt waren er nog meer mensen buiten dan binnen het stadion liet zich niet stoppen en klom over hekken, passeerde bewakers, klauterde over muren en vernietigde houten afrasteringen. Rond drie uur, de geplande aanvangstijd van de wedstrijd, waren zo'n tweehonderdvijftigduizend mensen in het stadion; drie kwart van het veld was in bezit genomen door de toeschouwers, van wie King George V er ook een uur over gedaan had om het stadion binnen te komen. Niettegenstaande de chaos zetten de ingehuurde bands van de Brigade of Guards die zich op het veld tussen de menigte bevonden, hun repertoire in. Hulp kwam er uit onverwachte hoek. Een van de te elfder ure opgeroepen politiekrachten, constable George Albert

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 164