Mexico... Mexiiiiccccoooo, het land van al je dromen? 'Nou, een beetje wel hoor. Het begon al met de reis. Het was voor de eerste keer dat ik echt ging vliegen. We hadden met de A2 een toernooi in Mexico. Het schijnt dat ik voor de vlucht heel veel praatte, dat weet ik niet eens meer. Ik weet wel dat toen ik het vliegtuig instapte, ik dacht: wow, dit is een plane! Bij de start, bij "fasten your seatbelts" had ik veel minder praatjes. Ik hoorde de motoren lawaai maken en dacht: dit kan helemaal niet. De jongens vroegen hoe het met me ging, nou, ik had alle luchtverfrissers al op de hoogste stand staan. In Mexico zelf was het fantastisch. Ik was daar echt een attractie als donkere man met dreads. Alle donkere jongens van Ajax hadden trouwens veel aandacht, ledereen wilde aan je zitten en wilde je handtekening.' 'Het Azteca-stadion was natuurlijk op zich fantastisch. Ik had nog nooit zoiets gezien en alle grootheden hadden hier al gespeeld. Pele en Maradona. Pele ken ik niet zo goed maar via videobanden natuurlijk wel. Maradona was altijd mijn idool. De dingen die hij op het veld deed, deed ik op straat na. Hij is bijzonder. En stel je dan eens voor: spelen in een stadion met honderdtwintigduizend mensen op de tribune. Toen wij speelden zaten er tienduizend, maar dat vond ik toen ook al heel veel. Het toernooi op zich verliep voor ons niet zo goed, we werden derde geloof ik - van de vier deelnemers. Maar dat kwam ook omdat we moeite hadden met het temperatuurverschil, na één wedstrijd spelen waren we al dood, we kregen bijna geen lucht.' 'Verder hebben we veel lol gemaakt in Mexico, dat kun je ook wel zien op de foto's. Er was zelfs een ezeltje dat een flesje kon oppakken en daarna leegdrinken!! Het dopje van het flesje was er wel van tevoren afgehaald.'

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 153