geitenwollensokken-held, want je moet juist heel duidelijke grenzen blijven stellen. Wat dat betreft ben ik toch meedogenloos en zal ik niet aarzelen om in te grijpen als dat nodig is. Ik hoop ook dat de jongens zich mij zo herinneren: als iemand die niet gemakkelijk was, maar wel het allerbeste met ze voorhad. Ik denk niet dat ik een soort vader voor ze ben geweest, zoals Van Gaal dat voor zijn spelers wel lijkt. Ik ben ook harder dan Van Gaal, afstandelijker. Louis straalt veel meer warmte uit. Ik ben meer een baas. Ik kan goed beslissingen nemen en doe dat ook graag. Van Gaal laat zijn gevoel meer meespelen. Ik weet dat Van Gaal het aureool heeft van de bikkelharde manager, maar volgens mij past dat beeld mij meer.' Dat Hans Westerhof hem gaat opvolgen, vindt Adriaanse een prettige gedachte. 'Dat is een man met het hart op de juiste plaats. En een vakman bovendien. Hij komt in een gespreid bedje. Het lijkt mij moeilijk om nog heel veel toe te voegen aan wat er al is. De Al, A2 en BI zullen ook in de komende jaren kampioen kunnen worden. Misschien heeft Westerhof wat meer gelegenheid om weer wat meer op het veld aanwezig te zijn. Bij mij kwam dat er niet zo erg van, omdat ik me met het organisatorische moest bezighouden. Ik vind dat het bestuur een voortreffelijke keuze heeft gemaakt.' Kerstboom Westerhof heeft genoeg van de jungle van het trainerschap. Zijn ontslag bij achtereenvolgens PSV en FC Groningen heeft hem naar het schijnt voorgoed beroofd van de lust om ergens als hoofdtrainer werkzaam te zijn. Zijn nieuwe functie is een welkome verandering. Adriaanse volgt de omgekeerde weg, waar het betaalde voetbal hem ook al eens het leven zuur maakte. Adriaanse: 'In '92 was ik teleurgesteld door dezelfde jungle. Bij PEC Zwolle heb ik ooit ontslag genomen, als een van de eersten in het vak, omdat ik niet meer voldoende voorwaarden zag om mijn werk goed te kunnen uitvoeren. Bij FC Den Haag werd ik drieëneenhalf jaar op handen gedragen. Het was me net als bij PEC gelukt om binnen een jaar te promoveren naar de eredivisie. Ik kon geen kwaad doen. Het kerstboomsysteem dat ik had bedacht, werd een begrip. Niet alleen bij het publiek, maar ook in Zeist. Het komt nu in de theorieboeken voor als tactische vorm. Daar ben ik trots op, net als op de manier waarop Den Haag toen speelde. Het was altijd leuk om naar te kijken. Tot het minder begon te gaan. Waar het fanatieke deel van het publiek eerst nog "we gaan op kertbomenjacht" riep en "Co for president", werd het later: "steek die kerstboom in je reet" en "Co in een rolstoel". Op een bepaald moment werd de situatie echt bedreigend, maar bang ben ik nooit geweest. Ze hebben me ook nooit met een vinger aangeraakt.' Adriaanse verwacht niet dat iemand van het Willem Il-publiek uiteindelijk ook met een spandoek 'Go Adriaanse' op de prachtige tribune plaats zal nemen. 'Tilburg heeft ook geen midden-noord,' lacht hij. Jimmy Calderwood, de huidige trainer van de Tilburgse club, is nog altijd benieuwd naar degene die hem de das heeft omgedaan. In januari kreeg hij te horen dat hij niet meer verder mocht. Zijn onbegrip wordt door Adriaanse begrepen. Adriaanse: 'Hij had het ongeluk dat het bestuur een beslissing moest nemen op het moment dat het net even minder ging met de prestaties. Van dat soort dingen ben je afhankelijk als trainer in het betaalde voetbal. Als ze het moesten zeggen vlak voor de halve finale van de Amstel Cup, vijf overwinningen op rij in de competitie en na een aardig verhaal in V7, was de beslissing misschien anders uitgevallen. Gelukkig heeft hij in NEC een nieuwe club gevonden. Ik weet dat de spelers zich vierkant achter hem hebben opgesteld, maar ik ben niet bang dat ze daarom mij moeilijk zullen accepteren als nieuwe trainer. Op 6 juli zijn ze het allemaal vergeten. Zo zit de voetballerij nou eenmaal in elkaar. De solidariteit gaat nu ook weer niet zo ver. En als ik zorg dat ze punten pakken en dus overwinningspremies, zullen ze ook achter mij gaan staan. Ik ben wel blij dat Willem II in de eredivisie blijft, hoewel ik er niets op tegen heb in de eerste divisie aan de slag te gaan. Toen ik mijn contractbesprekingen voerde met het bestuur wilde ik graag een clausule op laten nemen dat mijn salaris ook betaald zou worden als Willem II onverhoopt in de eerste divisie terecht zou komen. Toen stond Willem II nog ruim buiten de gevarenzone, en dus zeiden ze lachend dat het in orde was. Op het einde van de competitie werd het toch nog even spannend. In dezelfde clausule staat ook dat mijn salaris omlaag gaat als we onder mijn leiding zouden degraderen. Dat vind ik ook niet meer dan normaal. Ik ben het A r. A 7 I M P II IMI 1QQ7 147

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 147