geïntroduceerd, of dat ik van de AFC een
AJC-dependance wilde maken. Het
socialisme zit meer impliciet in mijn
handelen opgesloten. Ik voel altijd de
drang om het voor mensen op te nemen.
Toen ik op de cursus Coach Betaald
Voetbal zat, vond ik dat ik iemand als
Rinus Israel moest helpen. Hij was heel
goed in de praktijk, maar in de theorie
niet. Ik vond het een heel sympathieke
man en dus hielp ik hem waar ik kon.
Moesten we een werkstuk maken, maakte
ik ook dat van hem. Soms kreeg hij dan
nog een hoger cijfer dan ik. Prachtig vond
ik dat.
Socialisme gaat om gewone dingen. Soms
doet men er zo overspannen over. Ik kom
er altijd eerlijk voor uit, ook al kunnen
clubs daardoor denken dat ik me
ongemakkelijk zou voelen in
businessruimten, of dat de sponsors mij
zouden willen mijden. Niets is minder
waar. Ik word overal gevraagd om lezingen
te geven, en met mijn verhaal kan ik altijd
mensen overtuigen. Ik ben geen socialist in
de zin dat ik me een arbeider voel die zich
tegen de entrepeneurs afzet. Ik voel me
verwant aan iemand als premier Kok, die
als socialist en voormalig vakbondsman
ook om zijn financieel-economische beleid
overal in de wereld wordt geprezen. Ik vind
het buitengewoon prettig dat de nieuwe
burgemeester van Tilburg Johan
Stekelenburg is geworden, en niet de door
het CDA gewenste Yvonne van Rooy of de
D66'er Vrijhoef die door een geheim
verbond tussen WD en D66 als
kanshebber werd gezien. Tegenwoordig
hebben voetbaltrainers en burgemeesters
meer met elkaar te maken dan ze beiden
zouden wensen. Adriaanse bij Willem II,
Stekelenburg burgemeester; de
linkervleugel is plotseling zeer goed
vertegenwoordigd in Tilburg. "Alle ballen
op Kolkka," zal Stekelenburg wel roepen.
Maar bij Willem II begin ik pas op 6 juli.
Nu zit ik nog met al mijn aandacht bij
Ajax. Met pijn in mijn hart neem ik
afscheid van de mensen met wie ik gewerkt
heb. We zijn een heel hechte groep
Eén directeur opleidingen en tien jeugdelftallen.
Staand vanaf links naast Co Adriaanse: Nando
Rafaël (C2), Kwame Quansah (B2), Brutil Hosé
(A2), Tim de Cler (A1), Kevin Bobson (B1).
Gehurkt vanaf links: Patrick Fernandez-Duarte
(D2), Johnny Heitinga (D1), Germaine Lens (E2),
Steve de Lege (C1), Mick Stefels. Op de
achtergrond, altijd zichtbaar vanaf de Toekomst,
de Amsterdam Arena.
geworden, met iedereen op de juiste plek.
En de spelers zal ik missen. Met name de
jongens die een moeilijke sociale
achtergrond hebben. Met hen ben ik altijd
zeer begaan geweest. Ik heb die jongens
waar ik kon geholpen. Er zitten
schrijnende gevallen tussen. Als je hoort
wat die jongens in hun jonge leven
allemaal al hebben meegemaakt, snijdt dat
dwars door je ziel. Dan is het
onvoorstelbaar knap dat ze hun droom
toch doorzetten, terwijl ze duizend-en-een
redenen hebben om de handdoek in de
ring te werpen. Als je ze ziet knokken om
het te halen, kan je niet anders dan zelf ook
alle mogelijke moeite doen. Niet als een
AJAX MAGAZINE JUNI 1997