kreeg geen grip op het bij tijd en wijle te
harde en onbesuisde spel van zijn
tegenstander. Het duurde dan ook tot kort
voor tijd voor Rosco Viereck DOTO de
genadeslag kon toebrengen. Dat was
inmiddels in het slotkwartier twee spelers
met een rode kaart kwijtgeraakt. De zege
kwam terecht bij de ploeg, die daar het
meeste recht op had.
Ook tegen Montfoort thuis had Ajax geen
antwoord op de agressief spelende
tegenstander, die steeds wat sneller was,
maar vooral op fysiek gebied Ajax de baas
was. Zo ontstond een tiental minuten voor
de rust ook de eerste Montfoort-goal. De
linkerspits kapte zijn directe tegenstander
uit, kwam naar binnen, gebruikte zijn
lichaam goed en passeerde Paul Wesseling
beheerst. In de tweede helft leek het er even
op of Ajax terug zou komen, toen een
uitstekende voorzet van Eugene Poublon
het hoofd bereikte van Fabian Taylor, die
de bal in de uiterste hoek plaatste. Ajax
wilde meer, want winst zou in ieder geval
betekenen, dat het kampioen werd van de
tweede periode, waardoor deelname aan de
nacompetitie verzekerd zou zijn. Het nam
echter wat te veel risico's en dat leidde tot
de tweede Montfoortse treffer. Die dreun
kwam de ploeg niet meer te boven en het
moest zelfs lijdzaam toezien, hoe kort voor
tijd zelfs de 1-3 in het Ajax doel verdween.
Helaas weer een nederlaag; toch er is nog
een kans op de tweede periodetitel, maar
dan zal op tweede Paasdag in ieder geval
gewonnen moeten worden van Excelsior
Pernis. Wij blijven optimistisch en draaien
de duimen.
Het duel tegen Strijen gaf vooralsnog geen
verbetering te zien. Mede doordat Dennis
van der Wal, Imro Wielkens, Rogier
Siemons, Jerry van Haagen en Eugene
Poublon om diverse redenen niet
beschikbaar waren, wist Ajax de
tegenstander zijn wil niet op te leggen.
Integendeel, de gastheren, die overigens
ook nog een kans hebben op de
nacompetitie, waren erg fel in de duels en
verrasten Ajax voor de rust al met drie
snelle counters (3-0). In de tweede helft gaf
Strijen ons niet meer de gelegenheid om
terug te komen. Ajax mocht veertig
minuten de bal rondspelen en er werd pas
ingegrepen als de bal in de buurt van de
16-meterlijn kwam. Dan werd de bal
gewoon naar voren geramd, in de hoop dat
de eenzame spits er eventueel nog iets van
kon maken. Zo kon het gebeuren dat de
Strijen-doelman slechts wat rollertjes
moest oprapen, terwijl onze keeper Paul
Wesseling veel meer gevaar voor zijn doel
zag, bij een drietal uitvallen.
Wim Heisterkamp
Zaterdag 2
Na een periode van trainen en spelen op
het kunstgrasveld, konden we eindelijk
weer eens 'de wei' in en dat was direct
tegen Volendam, een ploeg waartegen we
nog iets goed te maken hadden. Wij
hadden de eerste wedstrijd in Volendam
destijds verloren. Het liet zich al snel
aanzien, dat we goed overwinterd hadden,
want Ajax was oppermachtig. Met de
pauze was de stand al 5-2, door treffers van
Cees Vos, Marco Bragonje, Richard
Louwers en Ronald Renzema (2x). De twee
tegengoals waren echte presentjes van
AJAX MAGAZINE APRIL1997
89