kunnen komen als Olsen het niet in me zag zitten. Volgens mij heeft de nieuwe trainer geen rol gespeeld in de nieuwe verbintenis met Ajax. Ik kreeg niet de indruk dat hij het bestuur heeft geadviseerd. Het bestuur handelde naar eigen inzicht. Ik vond het moeilijk. Als na een half jaar zou blijken dat Olsen mij niet goed genoeg vindt, zou ik nog tweeëneenhalf jaar op de bank en/of in het tweede zitten. Ik was natuurlijk niet in de positie om veel te eisen bij het bestuur. Gelukkig is Ajax bereid geweest om me via een speciale clausule een gelimiteerde transfersom toe te staan. Laat er geen misverstand over bestaan: ik ben overtuigd van mijn eigen kwaliteiten en ik ga er alles aan doen oni te slagen bij Ajax. Een speler stelt zichzelf op, daar geloof ik nog steeds heilig in. Maar toch is het ook zo dat je het niet helemaal in eigen hand hebt. In het resterende deel van dit seizoen ga ik ook uit alle macht proberen om Van Gaal weer te overtuigen. Als hij het idee heeft dat ik niet scherp genoeg ben - ook al ben ik het niet met hem eens - moet ik gewoon zorgen dat hij er anders over gaat denken. Ik zal het hem laten zien, en dan is het verder aan hem of hij me uiteindelijk weer goed genoeg vindt. Ik kan me niet neerleggen bij een rol op het tweede plan. In mijn eerste seizoen ging dat wel, maar toen was de selectie ook helemaal vol met klassespelers. En ik schat mezelf ook nog steeds niet zo hoog in dat ik ervan uitga dat ik Litmanen wel even uit de basis zal spelen. Ik ben reëel genoeg om in te zien dat de concurrentie zeer groot is. Maar op het moment dat je erin berust, is het gedaan met je. Dat zal mij nooit gebeuren.' Amsterdammer Reuser tekende een driejarig contract. De alternatieven waren niet geweldig. Een Nederlandse subtopper zou de mogelijkheid vergroten om veel te spelen, maar dan was de Nederlandse top voorgoed verlaten. Een buitenlands avontuur was te ongewis. Er waren wat vage contacten, maar met vage contacten is de wereld al overbevolkt geraakt. Reuser: 'Ik ben blij met mijn nieuwe contract. Dat ik er goed over heb moeten nadenken doet daar niets aan af. Vroeger wilde ik allereerst veel geld verdienen en pas daarna slagen als voetballer. Tegenwoordig is die ambitie omgedraaid. Ik wil als voetballer slagen. Als ik voor een of andere buitenlandse club had gekozen, had ik heel veel geld kunnen verdienen. Dan had ik me nooit meer zorgen hoeven maken. Ik was binnen geweest. Maar wat koop je ervoor? Wat is het verschil tussen twee of drie auto's? Ben je echt gelukkiger in een landhuis dan in een eengezinswoning? Ik vind de antwoorden niet zo gemakkelijk. Laat mij nou maar gewoon proberen goed te worden en succes te krijgen. En dan, een driejarig contract bij Ajax is ook geen kattepis. Volgens mij zit ik boven de ziekenfondsgrens. En als die drie jaar voorbij zijn, ben ik vijfentwintig. Dan hoef ik ook nog niet in het bessieshuis voor voetballers. Als geslaagde Ajacied kan ik dan altijd nog een klapper maken.' Bovendien is de eigen omgeving nog te behaaglijk om vaarwel te zeggen. Martijn Reuser is een Amsterdammer van geboorte, maar ook uit overtuiging. Vroeger had je behalve Krol en Suurbier AJAX M T A 71 NI F APRII 1QQ7 nog een hele rits spelers die de Amsterdamse humor vertegenwoordigden. Tegenwoordig heb je behalve Reuser en Witschge niet zo heel veel. Ajax is synoniem met bravour. Voor het gevoel wordt de club nog altijd bevolkt door lefgozers en blufgasten. In werkelijkheid is het Mokumse gehalte van Ajax naar een dieptepunt gedaald. Strikt genomen telt de basis alleen Richard Witschge en Patrick Kluivert als echte Amsterdammers. Van de overigen is Martijn Reuser wel zo'n beetje de Amsterdamse hoop in bange dagen. In de lagere echelons van de vereniging mokken de chauvinistische oer-Ajacieden wel eens over het gebrek aan

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 41