Interview
door Raymond Bouwman
reuklijn
ifde branie
Foto's: Tessa Posthuma de Boer
Meer dan een jaar geleden brak Martijn Reuser zijn carrière. Het
rechter onderbeen knakte in een zinloos duel met NEC-keeper
Wilfried Brookhuis. De nasleep van dat ongeval is nog altijd
voelbaar. Twijfels waren er over zijn toekomst, en niet alleen bij
Reuser zelf. Inmiddels heeft hij zijn handtekening gezet onder
een contract dat hem voor nog eens drie jaar aan Ajax bindt.
Zelf denkt hij niet graag terug aan die
noodlottige dag. Het was 24 december
1995, kwart voor vijf. De bal was hem te
ver vooruit, maar eerzucht, geldingsdrang
en tomeloze inzet joegen hem in de
achtervolging. Brookhuis pakte de bal. Het
rechterbeen van Reuser strekte zich vooruit
en werd vermorzeld door de vallende
keeper. Vier dagen nadat Mare Overmars
zijn kruisbanden scheurde, werd zijn
vervanger ernstig geblesseerd afgevoerd.
Het werd geen vrolijke kerst. Temeer
omdat na de operatie een complicatie
optrad. De bloedcirculatie in het been
stokte. In allerijl werd er een incisie
gemaakt die het gezwollen been weer lucht
moest geven. De wond was angstaanjagend
groot. Wie het met schroeven, pennen en
hechtingen bij elkaar gehouden been
aanschouwde, zag het einde van een
AIAX M A r. A 71 N F APRIL 1997
voetballoopbaan op steriele lakens
uitgestald. Een paar maanden eerder had
hij met Amsterdamse bluf nog
tienduizenden fans zover gekregen dat
'Reuser in Oranje' werd gescandeerd. Op
het bordes van de Amsterdamse
Stadsschouwburg stonden de Ajacieden
hun kampioenschap te vieren. Reuser
souffleerde de massa met de vrolijkheid
van een jonge hond.
Achthondertweeënveertig speelminuten
verder brak de branie. In het
ziekenhuisbed van de Vrije Universiteit
was er de niet toegegeven angst voor het
voetballeven. Geconfronteerd met de eerste
echte tegenslag in een zorgeloos leven leek
Reuser even zelfs een timide jongeman te
worden. Het herstel zou lang vergen, maar
Reuser was vastbesloten zich terug te
knokken. Het lukte hem, maar helemaal
37
