we ook niet na. Als een Nederlandse Mare
Dutroux ons vraagt, twijfelen we evenmin.'
Hans: 'Je kunt niet de ene zaak aannemen
en de andere weigeren. Daarmee wek je de
schijn dat je het eens bent met de één en
oneens met de ander. Dat kan niet. Het ligt
in de grondwet verankerd dat iedereen
recht heeft op rechtsbijstand. Wij geven
daar inhoud aan.'
De verdediging van extreem-rechtse
groepen ligt in de samenleving en dus ook
bij advocaten gevoelig. Dergelijke zaken,
zegt Wim Anker, worden als een hete
kroket in de beroepsgroep doorgegeven.
'Ga maar naar de Ankers,' roepen collega
advocaten nog wel eens. De Ankers vinden
het geen probleem dat zij daardoor voor
extreem-rechts de functie van
'vluchtheuvel' hebben gekregen. En dan
nemen ze de kritiek die ze ontmoeten maar
op de koop toe. Een baksteen door de ruit,
verfbommen tegen de deur en op het pand
geschilderde leuzen zijn daarvan de botste
uitingen. Maar de broers hebben een eigen
manier om de kritiek te pareren en het
'maatschappelijk onbegrip' over het
strafrecht weg te nemen. Al een jaar of
vijftien houden zij met grote regelmaat
lezingen door het hele land. De ene keer
steken ze een praatje af voor de
plattelandsvrouwenvereniging in
Giethoorn over alternatieve straffen, een
andere keer gaat het voor de Enschedese
Rotary Club om een verhaal over het
gevangenisleven. En als de mensen willen
lachen, kan het ook: de Ankers vullen even
gemakkelijk een avond met sappige
anekdotes, afgewisseld met wat
levensliederen. Tot de eerste week van
1999 is de agenda overigens volgeboekt.
Wie ze daarna nog wil uitnodigen, moet
zich aansluiten op een wachtlijst van ruim
250 instanties en verenigingen. 'Het kan
voor een strafadvocaat geen kwaad wat
naamsbekendheid op te doen.'
/Weer tweelingen
Voetbal is een belangrijke uitlaatklep. Toch
is het spel voor verbetering vatbaar, vinden
ze. Zowel de spelregels, als het tuchtrecht.
Het systeem van gele kaarten rammelt
bijvoorbeeld van alle kanten. 'Het onderuit
halen van een speler kan lonend zijn,' zegt
Hans. Aan de gele kaart die de dader krijgt,
heeft de tegenstander van dat moment
immers niets. Hoogstens de club waartegen
de volgende keer wordt gespeeld heeft er
voordeel van. De oplossing ligt volgens de
Ankers in een lik-op-stuk-beleid:
tijdstraffen, iemand voor een aantal
minuten naar de kant sturen. En wat
helemaal niet kan, zegt Hans, is de
competievervalsing die optreedt door de
mogelijkheid om tegen schorsingen in
beroep gaan. 'De beroepscommissie komt
zo laat bij elkaar dat schorsingen veel te
lang worden opgeschort. Als we mensen op
de maan kunnen zetten, kan zo'n
commissie ook binnen vier dagen bij elkaar
komen.'
Nog meer aanbevelingen. Van Hans.
Voetbal is voetbal, en spelers moeten met
hun handen van de bal blijven: in plaats
van de bal in te gooien, moet hij worden
ingetrapt. Buitenspel zorgt voor de meeste
'trammelant' op het veld en de tribune, dus
bestrijdt het kwaad bij de wortel: schaf de
buitenspelregel af. 'Ach, Joop,' zegt Wim,
'voetbal is emotie. Waar winden wij ons
zo'n hele wedstrijd over op? Over de
scheidsrechter. Jij zit ook voortdurend te
schelden of het buitenspel is of niet.
Doodzonde toch, als je dat allemaal kwijt
bent?'
Wedstrijden laten leiden door twee
scheidsrechters zou volgens de Ankers al
helpen de willekeur van sommige
beslissingen in te dammen. Tijdens de
Friese derby Akkrum 6 tegen GAVC 6
werd de dubbele leiding vorig jaar al eens
door het duo zelf in praktijk gebracht. Met
succes. Wim: 'We hadden grote
overeenstemming bij het nemen van
beslissingen.' Hans: 'Ja, wedstrijden
moeten worden geleid door eeneiige
tweelingen. Dat betekent ook dat er meer
eeneiige tweelingen moeten komen.'
146
AIAX MAGAZINF APRII 1<*Q7
