m
ik
V.ES
tas»
-
verzekeringen, waar de 50-jarige Coronel
werkt, Alexander Alexander, is onlangs
overgenomen. 'Zakelijk gezien wordt het
met die fusie voor mij drukker en drukker.
Het wordt te zwaar. Ajax was en is een
liefhebberij, maar het wordt gewoon te
veel.'
Drie termijnen
Het gesprek met Uri Coronel verloopt met
horten en stoten, want uitgerekend deze
middag krijgt hij te maken met een zakelijk
probleem. 'Het zakenleven is mooi, maar
soms verdomde moeilijk,' luidt
de begeleidende oneliner.
Tot vijf keer toe spreekt
hij bezwerende woorden
■8
in de microfoon van zijn GSM-toestel, om
vervolgens moeiteloos de draad weer op te
vatten.
'Ik draaf maar door, dat geeft niet, hè? Drie
termijnen van drie jaar in het bestuur, dat
leek me mooi. Verder heb ik altijd gezegd
dat dat stadion er eerst moest staan. Nou,
dat staat er, en het begint beter te gaan. Nu
loopt de termijn af. Als ik me herkiesbaar
zou stellen, zit ik weer drie jaar in het
bestuur. Zo is het besluit te stoppen gerijpt.
Het waren fantastische jaren.'
In die fantastische jaren had hij in het
bestuurscollege vrijwel nooit te maken met
grote geschillen. 'Wel werd er flink
gediscussieerd. Maar nu jij me vraagt erop
terug te kijken... nee die discussies gingen
over ondergeschikte zaken, niet over
principiële. Verder zijn we er al die negen
jaar in geslaagd onze eigen normen te
handhaven. In zo'n wereld als de
voetballerij kun je je wel mee laten voeren
in een maalstroom van opportunisten en
figuren die ook eens een blauwe maandag
meelopen, maar zouden we dan negen jaar
in exact dezelfde samenstelling zijn
blijven zitten? We hebben onze eigen
stijl gehandhaafd, dat geeft een
consistentie die uniek is in de
voetbalwereld.'
Voor alle energie en tijd die hij in Ajax
heeft gestopt, heeft hij, zonder een
gulden te verdienen, niettemin altijd
KP méér teruggekregen. 'Nog afgezien van
ül de talloze sportieve successen, ik heb er
A IAV AA A r. A 7 I M E ADDII 1 QQ7
ontzettend veel van geleerd en ik heb
enorm veel contacten opgedaan. De
beslissing hieraan te beginnen was een
mijlpaal in mijn leven. Niks hoogdravends,
hoor. Wie dit niet begrijpt, nou, die
begrijpt het dan maar niet.'
Natuurlijk levert iemand die 75 uur per
week werkt in de rest van zijn privéleven
een en ander in. 'Ook dat moeten we weer
niet overdrijven, maar inderdaad, in
theaters ben ik niet veel meer geweest.
Naar veilingen - ik koop graag kunst - ga ik
nog wel. Boeken lees ik alleen in de
vakanties en televisie zie ik nooit. Goede
Tijden Slechte TijdenNooit gezien.'
Vermogen
Begin jaren negentig begon de sportieve en
materiële welvaart van Ajax. Ook de
nieuwe bestuurders hadden dat niet
kunnen voorspellen. Uri Coronel: 'We
wisten na de inventarisatie in 1989 dat het
veel beter zou kunnen. Op allerlei gebied:
met spelers, contracten, met sponsoring,
met tussenpersonen. Maar wij wisten ook
niet dat er zulke geweldige talenten uit de
jeugd zouden komen. Evenmin konden we
bevroeden dat Internazionale ineens
Dennis Bergkamp en Wim jonk zou willen
hebben voor een vermogen, en andere
clubs daarna andere spelers. We hebben
een aantal dingen heel goed gedaan -
bescheiden ben ik helemaal niet -, maar in
feite hebben we gewoon heel veel geluk
gehad. Zo gaat dat in het leven: als het
eenmaal loopt, loopt alles.'
133
