Het moment van Cor van der Hart Het begin van al het moois 'Ik heb een prachtige carrière gehad. Ruim dertig jaar heb ik op het hoogste niveau gevoetbald. Dan heb je natuurlijk heel veel momenten waarop je met voldoening kunt terugkijken. Ik heb heel lang bij Fortuna '54 gespeeld en het daar uitstekend naar mijn zin gehad. Anders blijf je er niet tot je zevenendertigste. Een hoogtepunt was ook dat ik profvoetballer werd. In Nederland bestond dat nog niet. Ik was een van de eersten die naar het buitenland gingen om met voetballen hun brood te verdienen. De allereerste was Bep Backhuys, die in 1937 naar FC Metz ging. In 1949 ging Frans de Munck naar FC Köln en het jaar daarop ging ik van Ajax naar Olympique Lille. En toen volgden er nog veel meer, onder anderen Arie de Vroet, Theo Timmermans, Bertus de Harder, Bram Appel, Rinus Schaap. Een prachtig moment was ook de benefietwedstrijd die we met in het buitenland spelende profs tegen Frankrijk speelden. Dat was voor de slachtoffers van de watersnoodramp in 1953. We wonnen die wedstrijd met 2-1. Die wedstrijd is uiteindelijk de aanzet geweest tot het profvoetbal in Nederland. Een heel mooi moment met het Nederlands elftal, waarvoor ik 44 keer ben uitgekomen, was de uitwedstrijd tegen West-Duitsland, maart 1956. West-Duitsland was de regerend wereldkampioen, maar wij wonnen die wedstrijd met 1-2. Door twee doelpunten van Abe Lenstra. Het tegendoelpunt is op naam van Klodt gekomen. Maar ik raakte die bal voor het laatst; hij kwam tegen mijn scheenbeen en verdween in ons doel, De Munck kansloos latend. Die wedstrijd is echter daarom zo onvergetelijk, omdat ik er mijn vrouw heb leren kennen. Zij woonde toen in Maastricht en kwam naar Düsseldorf voor die wedstrijd. Hoewel ik eigenlijk niet zo lang in het eerste van Ajax heb gespeeld, ben ik toch altijd een Ajacied gebleven. Ik ben er later ook nog trainer geweest. En nu kom ik elke ochtend naar de Toekomst om met een paar vrienden een kaartje te leggen. Ik ben een jongen van Amstedam-Oost. Net als Tonnie Pronk ben ik in de Eerste Oosterparkstraat geboren. Als jongetje mocht ik al naar Ajax. Ook dat is een onvergetelijk moment. Met Ajax heb ik prachtige dingen meegemaakt. Buitenlandse reizen. Trainen onder Jack Reynolds. En die legendarische wedstrijd uit tegen Heerenveen in 1950. Toen we met 5-1 voorstonden en uiteindelijk met 6-5 verloren. Dat was natuurlijk dramatisch, want we gingen voor het algemeen landskampioenschap. Maar het allermooiste moment is toch geweest mijn debuut in het eerste van Ajax. Dat was op 11 mei 1947: een thuiswedstrijd tegen Feyenoord. Het werd 1-1. Theo Brokmann scoorde voor ons, Jan Linse voor Feyenoord. Ik was zeventien jaar en nam de plaats in van Ger Stroker als linkshalf. Dan loop je tussen grote jongens als Guus Drager, Joop Stoffelen, Jan Potharst, Jany van der Veen, Gerrit Keizer, de keeper. Het was het tweede jaar van Rinus Michels in het eerste. Een paar jaar later heb ik de positie van Jany van der Veen als stopperspil overgenomen en dat ben ik mijn hele verdere voetballeven gebleven. Nee, als je me vraagt naar hét moment van mijn carrière, dan is dat toch mijn debuut tegen Feyenoord. Want dat is het begin geweest van al dat moois dat ik daarna heb meegemaakt.' Tekst: Klaas Vos 1 ~)a. A i A V AA A r A 7 I M C ADD II AOQ7

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 132