Het moment van Cor van der Hart
Het begin van
al het moois
'Ik heb een prachtige carrière gehad. Ruim
dertig jaar heb ik op het hoogste niveau
gevoetbald. Dan heb je natuurlijk heel veel
momenten waarop je met voldoening kunt
terugkijken. Ik heb heel lang bij Fortuna
'54 gespeeld en het daar uitstekend naar
mijn zin gehad. Anders blijf je er niet tot je
zevenendertigste. Een hoogtepunt was ook
dat ik profvoetballer werd. In Nederland
bestond dat nog niet. Ik was een van de
eersten die naar het buitenland gingen om
met voetballen hun brood te verdienen. De
allereerste was Bep Backhuys, die in 1937
naar FC Metz ging. In 1949 ging Frans de
Munck naar FC Köln en het jaar daarop
ging ik van Ajax naar Olympique Lille. En
toen volgden er nog veel meer, onder
anderen Arie de Vroet, Theo
Timmermans, Bertus de Harder, Bram
Appel, Rinus Schaap.
Een prachtig moment was ook de
benefietwedstrijd die we met in het
buitenland spelende profs tegen Frankrijk
speelden. Dat was voor de slachtoffers van
de watersnoodramp in 1953. We wonnen
die wedstrijd met 2-1. Die wedstrijd is
uiteindelijk de aanzet geweest tot het
profvoetbal in Nederland. Een heel mooi
moment met het Nederlands elftal,
waarvoor ik 44 keer ben uitgekomen, was
de uitwedstrijd tegen West-Duitsland,
maart 1956. West-Duitsland was de
regerend wereldkampioen, maar wij
wonnen die wedstrijd met 1-2. Door twee
doelpunten van Abe Lenstra. Het
tegendoelpunt is op naam van Klodt
gekomen. Maar ik raakte die bal voor het
laatst; hij kwam tegen mijn scheenbeen en
verdween in ons doel, De Munck kansloos
latend. Die wedstrijd is echter daarom zo
onvergetelijk, omdat ik er mijn vrouw heb
leren kennen. Zij woonde toen in
Maastricht en kwam naar Düsseldorf voor
die wedstrijd.
Hoewel ik eigenlijk niet zo lang in het
eerste van Ajax heb gespeeld, ben ik toch
altijd een Ajacied gebleven. Ik ben er later
ook nog trainer geweest. En nu kom ik elke
ochtend naar de Toekomst om met een
paar vrienden een kaartje te leggen. Ik ben
een jongen van Amstedam-Oost. Net als
Tonnie Pronk ben ik in de Eerste
Oosterparkstraat geboren. Als jongetje
mocht ik al naar Ajax. Ook dat is een
onvergetelijk moment.
Met Ajax heb ik prachtige dingen
meegemaakt. Buitenlandse reizen. Trainen
onder Jack Reynolds. En die legendarische
wedstrijd uit tegen Heerenveen in 1950.
Toen we met 5-1 voorstonden en
uiteindelijk met 6-5 verloren. Dat was
natuurlijk dramatisch, want we gingen
voor het algemeen landskampioenschap.
Maar het allermooiste moment is toch
geweest mijn debuut in het eerste van Ajax.
Dat was op 11 mei 1947: een thuiswedstrijd
tegen Feyenoord. Het werd 1-1. Theo
Brokmann scoorde voor ons, Jan Linse
voor Feyenoord. Ik was zeventien jaar en
nam de plaats in van Ger Stroker als
linkshalf. Dan loop je tussen grote jongens
als Guus Drager, Joop Stoffelen, Jan
Potharst, Jany van der Veen, Gerrit Keizer,
de keeper. Het was het tweede jaar van
Rinus Michels in het eerste. Een paar jaar
later heb ik de positie van Jany van der
Veen als stopperspil overgenomen en dat
ben ik mijn hele verdere voetballeven
gebleven.
Nee, als je me vraagt naar hét moment van
mijn carrière, dan is dat toch mijn debuut
tegen Feyenoord. Want dat is het begin
geweest van al dat moois dat ik daarna heb
meegemaakt.'
Tekst: Klaas Vos
1 ~)a.
A i A V AA A r A 7 I M C ADD II AOQ7
