een omweg willen uitleggen. De
Nederlanders zijn recht voor de raap.
Minder elegant, maar je haalt er meer
resultaat uit. Eric Gerets heeft de sleutel
voor succes in handen: hij is een
Bourgondiër, maar een die de Nederlandse
slag niet gemist heeft. In Lier ben ik echt al
een bekende kop. Het vreemde is dat ze je
met rust laten. In Nederland willen fans
graag een babbeltje met je maken. Hier
hoeft dait niet zo nodig. Ik word wel vaak
in het Engels aangesproken, door mensen
die me helemaal niet kennen.' Lachend: 'O,
wat spreek jij goed Nederlands, reageren ze
dan.'
Racisme
Helaas werd het uitstekende seizoen dat
Stanley Menzo in de Belgische competitie
ten beste geeft, overschaduwd door een
dom incident, dat hem een rode kaart
opleverde. In de thuiswedstrijd tegen Sint-
Truiden wond hij zich zodanig op over de
racistische uitlatingen van tegenspeler
Goots, dat hij tijdens de rust bij de
scheidsrechter finaal door het lint ging en
meteen rood kreeg in de catacomben van
het stadion. Menzo vond het een zielige
toestand, maar wil er verder niets meer
over kwijt. Tijdens het Gala van de Gouden
Schoen werd het incident enigszins
theatraal bijgelegd. De voetbalbond zou
rond beide hoofdrolspelers een campagne
tegen racisme willen starten.
'Ik heb uiteraard de Nederlandse
idenditeit, maar hou mijn Surinaamse
achtergrond, waar ik erg gevoelig voor
ben,' verklaart hij. 'Vanaf mijn zesde ben ik
in Nederland. Wij kregen de tijd om hier te
integreren en te wennen aan het klimaat.
Over een paar jaar maak je een
gelijksoortige evolutie mee met
Marokkanen en Turken. Ze groeien mee in
de samenleving. Je mag het
mentaliteitsverschil niet onderschatten.
Kijk maar naar de problemen die Marcio
Santos bij Ajax gekend heeft. Dat botst
gewoon. Een jongen als Arno Splinter
speelde op zijn negentiende een
wereldkampioen als Santos uit de ploeg,
dat zegt genoeg, vind ik.'
Relativeren over het leven hoef je Stanley
Menzo niet bij tebrengen. Hij brengt 7 juni
1989 in herinnering, de dag van de
vliegramp. 'Het maakt me pijnlijk duidelijk
hoe betrekkelijk alles is. En dan sta je je suf
te piekeren, omdat je een plaats in het elftal
kwijt bent. Een duidelijker levensles kon ik
niet krijgen. Ik ben blij dat er een Stichting
Kleurijk Elftal wordt opgericht.'
Heeft hij, tot slot, het gevoel dat er meer in
zijn carrière had gezeten? 'Weet ik niet. Die
bedenking kun je pas maken aan het einde
van de rit. Als jonge keeper kende ik het
geluk, dat Cruijff resoluut voor mij koos,
ten nadele van Galjé. Verder heb ik weinig
interlands gespeeld, omdat Hans van
Breukelen sterk presteerde bij Oranje,
zodat ik niets te eisen had en in de
wachtkamer moest blijven. En tenslotte
kun je je afvragen of ik nog een nieuwe
kans onder Van Gaal had moeten krijgen.
Ach, zo is het altijd afwegen. Menzo voelt
zich nu gelukkig, laat ze vooral dat maar
weten in Amsterdam.'
122
AJAX MAGAZINE APRIL 1997
