Oude liefde weer de oude door Armand Schreurs Welke wedstrijden herinner jij je nog uit je beste periode bij Ajax? Een standaardvraag, waarop menig oud-Ajacied meteen opbloeit en breedvoerig begint uit te weiden over heroïsche veldslagen. Stanley Menzo heeft echter een verrassend antwoord klaar: in feite heeft hij geen enkele partij speciaal in zijn geheugen gegrift, want hij houdt geen plakboekverhaaltjes bij. Voor hem is Ajax niet de verzameling van een aantal gedenkwaardige momenten, het is vooral een periode in zijn leven, waaraan hij emotievol terugdenkt. Ajax heeft hem gemaakt tot de man die hij is, zoveel is duidelijk. De aanpak van Cruijff, de 'prachtmens Bobby Haarms' (citaat), de twijfel bij Beenhakker en het 'verdwijnen' onder Van Gaal. Die Ajax-periode is er voor Menzo, misschien méér dan voor wie ook, één van ups en downs geweest. Stanley Menzo was jarenlang de onbetwiste held van de F-side, samengetroept achter het doel in de Meer. 'Ze hebben mij altijd enorm gesteund,' weet hij nog. 'Dat kwam het best tot uiting toen ik niet meer in de basis stond. Mijn naam werd nog vaak gescandeerd en dat deed me goed. Je wist dat ze je niet vergeten waren. En als je dan toch per se een anecdote wilt: bij de tweede wedstrijd die ik voor Ajax speelde, hield ik de 1-0 winst tegen PSV vast. Het was meteen raak. Ze hebben me toen op hun schouders het veld afgedragen.' Ajax en Menzo, liefde op het eerste gezicht. Op zijn zeventiende maakte hij de overstap van Zeeburgia naar Ajax. 'Ik ben het eerste jaar amateur geweest en kwam nadien pas bij de A-selectie. De komst van Johan Cruijff als trainer was het begin van alles. Eerder had ik al eens geproefd van het grote werk, maar ineens was ik de nummer één.' Om tactische redenen won Menzo het immers verrassend van de wat oudere Hans Galjé, die Piet Schrijvers opvolgde. 'Cruijff wilde een meevoetballende keeper in zijn systeem en volgens hem was ik daar de sterkste in. Die beslissing gaf me een enorm zelfvertrouwen.' Daaruit mag echter niet worden afgeleid dat Menzo een bijzondere band had met zijn coach. 'Neen, ik moest zelfs van anderen horen hoe Cruijff over mij dacht en waarom hij voor mij opteerde. Persoonlijk heeft hij me dat nooit uitgelegd. Ik werkte dagelijks in de normale context tussen trainer en speler. Ik kan dus niet beweren dat hij veel met mij omging. Al voelde ik me door hem wel altijd gesteund en beschermd.' Frans Hoek 'Johan wist zelf niet echt hoe de keepers moesten worden getraind en liet daarvoor een specialist aantrekken, Frans Hoek. Die heeft enorm veel voor mij betekend. Dankzij hem kon ik in korte tijd grote vooruitgang boeken. Tactisch werd ik tot in de puntjes klaargestoomd, ik leerde er méér dan het klassieke keeperswerk. Uiteindelijk leerde hij me inzien wat er verder in het veld gebeurt. Ik moest coachen, ingrijpen.' Van Frans Hoek is trouwens de uitspraak dat de beste keeper degene is, die zijn AJAX MAGAZINE APRIL 1997 117

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 125