Foto: Louis van de Vuurst een bezoekje vereerd. Maar voor het overige: voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Echt druk maken om andere dingen doet Louhenapessy niet. Ook de Molukse problematiek gaat aan de tweede- elftalspeler voorbij. 'Je doelt nu op Simon Tahamata. Maar die was daar toch heel anders in en hij was op dat moment al een gevestigde voetballer. We hebben het er thuis wel over, maar het is voor mij niet echt belangrijk. Ik vind dat ik nog niet in de positie ben om daar nu al wat over te zeggen. Tenminste, op het moment niet. Misschien dat ik me er later wel in zal verdiepen, maar nu nog niet. In het veld ben ik gewoon Ajacied en niet speciaal Moluks.' Het Ajax-gevoel uit zich bij Louhenapessy in de gedachte dat hij al zo lang bij een van de beste clubs van de wereld speelt. 'Niet dat ik daar veel mee te koop loop, trouwens. Voor mij is het ook allemaal wat anders. Let wel: ik wil niet arrogant klinken, maar als je al zo lang bij die club speelt, wordt het wel anders. Gewoon wordt het natuurlijk nooit, daarvoor is Ajax te bijzonder, een te mooie club.' Verder is Eli Louhenapessy nuchter. Misschien wel te nuchter, denkt hij soms. Wetende dat er maar weinig zijn die uiteindelijk zullen slagen in het métier. En dus wordt er keihard gewerkt, door individuele trainingen, krachttraining en veel rust. Alles voor dat ene doel, nog een paar jaar langer Ajacied te mogen zijn. 94 AIAX AA A r. A 7 I M P AAAART1QQ7

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 92