is een dode stad. Eusébio de Silva Ferreira, kortweg Eusébio, leerde voetballen in de straten van Lorenzo Marques, de hoofdstad van wat toen Portugees Oost- Afrika heette, en sinds 1975 Mo9ambique. Een biograaf van de beste Portugese voetballer aller tijden schreef ooit: 'Er zijn mensen die geboren worden voor de schilderkunst, anderen voor letteren of wetenschap. Eusébio werd geboren voor de voetbalsport.' Dat moet de Portugese Ton Pronk ook gedacht hebben van Dani toen hij hem van een van de warme pleinen van Lissabon plukte en hem tot voor de toegangspoorten van het grote stadion José Alvalade, de thuishaven van Sporting Clube de Portugal bracht. Dani was acht en tussen al het andere talent werkte hij zich op tot de grootste belofte van zijn generatie. Sporting geloofde eindelijk de vedette in huis te hebben die de club voor het eerst in veertien jaar kampioen van Portugal zou kunnen maken. 'Voor zo'n zware taak was ik nog niet klaar,' verklaart Dani. 'Ik ben nog niet volgroeid, zowel lichamelijk als technisch en tactisch niet. Al heb ik bij Sporting heel veel geleerd van trainer Carlos Queiroz. Hij was een leraar voor me, iets wat je in Portugal zelden ziet bij trainers. Hij staat dicht bij Van Gaal wat zijn opvattingen over voetbal betreft.' Diezelfde Queiroz verklaarde dat Dani op zijn dertiende al een begrip van het voetbal had dat je niet vaak bij jonge spelers tegenkomt. 'Zijn grote liefde voor het voetbal moet worden aangesproken. De teugels moeten bij hem niet te strak worden aangehaald.' AAeer kleur Dani schitterde op jeugd-EK's en -WK's met schitterende acties en doelpunten, werd in 1995 Talent van het jaar in Portugal. De clubs stonden in de rij, maar Sporting Lissabon, zoals de club beter bekend staat, wilde Dani absoluut niet verkopen. Op negentienjarige leeftijd koos hij voor een huurcontract bij het Londense West Ham United. Ajax was net te laat. Ton Pronk volgde hem al een paar jaar en was al snel onder de indruk van de kwaliteiten van Dani. Pronk roemde zijn aanvallende spel en creativiteit, zijn overzicht en vergeleek hem met Roberto Baggio, omdat hij in Nederland zo'n speler niet kende. Een speler die de Nederlandse competitie weer wat meer kleur kan geven. Een speler die toeschouwers trekt. Of om Johan Cruijff te citeren na de wedstrijd tegen Glasgow: 'Een heerlijke voetballer.' Ajax moest nog even wachten. Dani verkaste eerst naar Londen. 'Het ging niet goed met West Ham. Ze stonden ergens onderaan en ik werd gehaald, alleen maar om ervoor te zorgen dat de club niet uit de Premier League zou degraderen. Ik speelde een aantal goede wedstrijden, bereidde doelpunten voor, scoorde zelf. Als voetballer was het spelen in Engeland goed voor me. Het is een van de meest gelijkwaardige competities ter

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 39